Veprat e Apostujve 2
1 Kur erdhi dita e Rrëshajëve, ata ishin të gjithë bashkë, në një mendje të vetme, në të njëjtin vend.
Авиля Пандэшахкоро диво, и всавэрэ вонэ сле їтханэ.
2 Dhe befas nga qielli erdhi një ushtimë, si ajo e një ere që fryn furishëm, dhe e mbushi gjithë shtëpinë ku ata po rrinin.
Екхатар болыбнастар шундапэ фоно, саво сджялпэ, сар пхурдэл фартэ бари балвал, и саво пхэрдиля всаворо цэр, тев вонэ бэшле.
3 Dhe atyre u dukën gjuhë, si prej zjarri, të cilat ndaheshin dhe zinin vend mbi secilin prej tyre.
Сиклярнэ дыкхле сось, со поджило пэ ягунэ чиба, савэ розджилепэ и ачиле по екхэ пэ кожно лэндар.
4 Kështu të gjithë u mbushën me Frymën e Shenjtë dhe filluan të flasin në gjuhë të tjera, ashtu si Fryma e Shenjtë ua jepte të shpreheshin.
Всавэрэ вонэ пхэрдиле Свэнтонэ Фаноґа и ачиле тэ дэдумэ аврэ чибэнца, сар дэлас лэнди Фано.
5 Por në Jeruzalem banonin disa Judenj, njerëz të perëndishëm, nga të gjitha kombet nën qiell.
Дэ кадыя вряма дэ Ерусалимо сле дэвликунэ иудея всавэрэ тханэндар, савэ исин дэ люмля.
6 Kur u dëgjua ajo ushtimë, turma u mblodh dhe u hutua, sepse secili nga ata i dëgjonte të flisnin në gjuhën e vet.
Пэ кадэва фоно стидэнепэ бут манушэн, тай на полэнас, со катэ терэлпэ, колэсти со кожно лэндар шунда, сар кодэла дэдумане пав лэхкири чячи чиб.
7 Dhe të gjithë habiteshin dhe mrekulloheshin dhe i thoshnin njëri-tjetrit: “Ja, a nuk janë të gjithë Galileas këta që flasin?
Вонэ фартэ дэнас дыво тай пхученас: — Чи всавэрэ кадэла мануша, савэ дэдумэн, на галилеянуря?
8 Si vallë secili nga ne i dëgjon të flasin në gjuhën e vet amtare?
Сар же када кожно амэндар шунэл, сар вонэ дэдумэн пав амари чячи чиб?
9 Ne Partët, Medët, Elamitët dhe banorët e Mesopotamisë, të Judesë dhe të Kapadokisë, të Pontit dhe të Azisë,
Машкар амэн исин кацавэ иудея: парфянуря, мидянуря, еламитуря, кодэла, ко джювэн дэ Месопотамия, Иудея тай Каппадокия, дэ Понто и дэ Цыкни Азия,
10 të Frigjisë e të Pamfilisë, të Egjiptit dhe të pjesëve të Libisë përballë Kirenës, dhe ne të ardhur nga Roma, Judenj dhe prozelitë,
дэ Фригия тай Памфилия, дэ Египто, дэ котор Ливийско пхув, саво паша Кирена, и кодэла, ко джювэн дэ Римо,
11 Kretas dhe Arabë, i dëgjojmë të flasin për gjërat e mëdha të Perëndisë në gjuhët tona!”.
иудея и кодэла, савэ прылиле иудееенгоро сикляримо, критянуря тай арабуря. И всавэрэ амэ шунах, сар вонэ дэдумэн пала барэ рындуря Дэвлэхкэрэ пэ амарэн чибэн!
12 Dhe të gjithë habiteshin dhe ishin hutuar dhe i thonin njëri-tjetrit: “Ç’do të thotë kjo?”.
Вонэ дэнас дыво, на джянгле, сар кода тэ полэ, тай пхученас екх екхэстар: — Со када исин?
13 Kurse të tjerë i përqeshnin dhe thonin: “Janë plot me verë të ëmbël!”.
А койсавэ подасанаспэ: — Вонэ пиле тэрно мол тай матиле!
14 Por Pjetri u çua në këmbë bashkë me të njëmbëdhjetët dhe u foli atyre me zë të lartë: “Judenj dhe ju të gjithë që banoni në Jeruzalem, merrni njoftim për këtë dhe dëgjoni me vëmendje fjalët e mia.
Пётро вщиля їтханэ аврэнца дэшуекхэнца, ачиля тэ дэдумэ манушэндэ, ваздэня пэхкоро ґласо тай пхэнда: — Мурша иудея и всавэрэ, ко джювэн дэ Ерусалимо! Соб тумэ тэ полэн вса, шунэн тай чувэн сама, со мэ пхэнав.
15 Këta nuk janë të dehur, siç po mendoni ju, sepse është vetëm ora e tretë e ditës.
Кадэла мануша на матэ, сар тумэ думисарэн: екхатар енякоро чясо дэ дэнзор.
16 Por kjo është ajo që ishte thënë nëpërmjet profetit Joel:
Нэ када терэлпэ пав лавэн, савэ пхэнда англунари Иоили:
17 “Dhe në ditët e fundit do të ndodhë, thotë Perëndia, që unë do të përhap nga Fryma ime mbi çdo mish; dhe bijtë tuaj e bijat tuaja do të profetizojnë, të rinjtë tuaj do të shohin vegime dhe të moshuarit tuaj do të shohin ëndrra.
«Дэ кодэлэн дивэн, — пхэнэл Дэвэл, — Мэ чувава Фано пэ всавэрэн манушэн. Тумарэ чявэ и чея авэна тэ дэдумэ сар англунаря, тумарэ тэрнэ чявэ дыкхэна сунэ англунарехкэрэ дивэсэґа, А тумарэ пуранэ — рятяґа.
18 Në ato ditë do të përhap nga Fryma im mbi shërbëtorët e mi dhe mbi shërbëtoret e mia, dhe do të profetizojnë.
Пэ Мурэн копылен, муршэн тай джювлен, Мэ дэ кодэлэн дивэн чувава Фано тай авэна тэ дэдумэ сар англунаря.
19 Dhe do të bëj mrekulli lart në qiell dhe shenja poshtë mbi tokë: gjak, zjarr e avull tymi.
Мэ сикавава дывуря упрэ дэ болыбэн и барэ рындуря тэлэ пэ пхув: рат, яг и тхува.
20 Dielli do të kthehet në errësirë dhe hëna në gjak, para se të vijë dita e madhe dhe e lavdishme e Zotit.
Кхам калёла, а чён лолёла, сар рат англа кода, сар авэла баро и чудно диво Дэвлэхкоро.
21 Dhe do të ndodhë që kush ta ketë thirrur emrin e Zotit, do të shpëtohet”.
Тай кожно, ко прыакхарэла Раехкоро Лав, авэла фирисардо».
22 Burra të Izraelit, dëgjoni këto fjalë: Jezusi Nazareas, njeriu i dëftuar nga Perëndia ndër ju me vepra të fuqishme, me mrekulli dhe shenja që Perëndia bëri ndër ju me anë të ti tij, siç edhe vet e dini,
Мурша израильтянуря, вышунэн, со мэ пхэнава! Бари бути, зоралэ рындуря и допхэнимо Дэвэл стерда чэрэз Исусо англа амарэн якхэн, и тумэ джянэн пала кода. Кадэлэґа Дэвэл сикавда, со Мурш Исусо Назаретостар авиля Лэстар.
23 ai, pra, sipas këshillit të caktuar dhe të paranjohur të Perëndisë, ju dorëzua juve dhe ju e zutë dhe, me duart e të padrejtëve, e gozhduat në kryq dhe e vratë.
Пав воля Дэвлэхкири и пав кода, со Лэстэ сля пэ годя майанглал, тумэ умардэ Лэ, кала отдэне дэ вастэн кодэлэнди, ко на джювэн пав Упхэнима, соб вонэ тэ прымарэн Лэ пэ трушул карфинэнца.
24 Por Perëndia e ka ringjallur, pasi e zgjidhi nga ankthet e vdekjes, sepse nuk ishte e mundur që vdekja ta mbante atë.
Нэ Дэвэл отджювдярда Лэ, фирисарда мэримахкиря грыжатар, и мэримастэ на сля зор Лэ тэ урицарэ.
25 Në fakt Davidi thotë për të: “E pata vazhdimisht Zotin para meje, sepse ai është në të djathtën time, që unë të mos hiqem.
Давидо дэдумэл пала Лэ: «Всавири вряма мэ дыкхлём Рае англа пэ: Вов пав чячё васт мандар — тэ на зджяв дромэстар.
26 Për këtë u gëzua zemra ime dhe ngazëlloi gjuha ime, dhe edhe mishi im do të qëndrojë në shpresë.
Колэсти цэлэл їло муро, тай лошавэл чиб, и трупо муро авэла тэ джювэ дэ надия.
27 Sepse ti nuk do ta lësh shpirtin tim në Hades dhe nuk do të lejosh që i Shenjti yt të shohë kalbjen. (Hadēs g86)
Ту ж на ачявэґа муро води дэ адо тай на дэґа, соб свэнто Тиро тэ лэлпэ прахоґа. (Hadēs g86)
28 Ti më ke bërë të njoh udhët e jetës, ti do të më mbushësh me gëzim në praninë tënde”.
Ту сикавдан манди дрома джювимахкэрэ, Ту дэґа манди лош англа муй Тиро».
29 Vëllezër, mund të thuhet haptas për Davidin patriark që ai vdiq dhe u varros; dhe varri i tij është ndër ne deri ditën e sotme.
Пхралалэ, дэн манди тэ пхэнэ тумэнди ворта, со пропапо Давидо муля и сля загаравдо. Тай лэхкоро склепо ачел амэндэ и авдивэ.
30 Ai, pra, duke qenë profet, e dinte se Perëndia i kishte premtuar me betim se nga fryti i belit të tij, sipas mishit, do të ngjallet Krishti për t’u ulur mbi fronin e tij;
Вов сля англунари и джянгля, со Дэвэл дэня лэсти солах тэ тховэ пэ лэхкоро троно манушэ, лэхкэрэ родостар.
31 dhe, duke parashikuar këtë, foli për ringjalljen e Krishtit, duke thënë se shpirti i tij nuk do të lihej në Hades dhe se mishi i tij nuk do të shihte kalbjen. (Hadēs g86)
Вов дыкхля англуни вряма и дэдумэлас пала Христохкоро отджюндивимо, со Вов на авэла ачявдо дэ адо, и со Лэхкоро трупо на лэлапэ прахоґа. (Hadēs g86)
32 Këtë Jezus, Perëndia e ka ringjallur; dhe për këtë të gjithë ne jemi dëshmitarë!
Тай акэ, Дэвэл отджювдярда Кадэлэ Исусо, и амэ всавэрэ допхэнимаря кадэлэсти!
33 Ai, pra, duke qenë i ngritur në të djathtë të Perëndisë dhe duke marrë nga Ati premtimin e Frymës së Shenjtë, ka përhapur atë që ju tani shihni dhe dëgjoni.
Исусо сля ваздэно чяче Дэвлэхкэрэ вастэґа, прылиля Дадэстар, кода, со сля пхэндо — Свэнто Фано, тай чута Лэ пэ амэн, сар тумэ екхатар и дыкхэн и шунэн.
34 Sepse Davidi nuk është ngritur në qiell, madje ai vetë thotë: “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time,
Давидо на ваздэласпэ пэ болыбэн, нэ дэдуманя: «Пхэнда Рай Дэвэл мурэ Раести: Бэш пав чяче вастэ Мандар,
35 derisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua!”.
Ды коя вряма, сар Мэ чувава Тирэ врыжимашен Тути тала пурэн».
36 Ta dijë, pra, me siguri, gjithë shtëpia e Izraelit se atë Jezus që ju e keni kryqëzuar, Perëndia e ka bërë Zot e Krisht”.
Колэсти, мэк всаворо цэр Израилёхкоро джянэл, со Кадэлэ Исусо, Савэ тумэ прымардэ пэ трушул, Дэвэл терда и Раеґа и Христоґа!
37 Kur ata i dëgjuan këto gjëra, u pikëlluan në zemër dhe pyetën Pjetrin dhe apostujt: “Vëllezër, ç’duhet të bëjmë?”.
Кала мануша шундэ када, вонэ вса прылиле пашэ їлэстэ, и лэнди ачиля ладжяво. Вонэ пхученас Петро тай аврэн апостолонэн: — Пхралалэ, со амэнди тэ терэ?
38 Atëherë Pjetri u tha atyre: “Pendohuni dhe secili nga ju le të pagëzohet në emër të Jezu Krishtit për faljen e mëkateve, dhe ju do të merrni dhuratën e Frymës së Shenjtë.
Пётро пхэнда: — Ачявэн тумаро бэзимо, и мэк кожно тумэндар авэла болдо пала лав Исусо Христохкоро, соб тэ отмукэнпэ тумарэ бэзима, тай тумэ прылэна бициминакоро даро — Свэнто Фано.
39 Sepse premtimi është për ju dhe për bijtë tuaj dhe për gjithë ata që janë larg, për ata që Zoti, Perëndia ynë, do t’i thërrasë”.
Колэсти со кади сля пхэндо тумэнди, тумарэ чяворэнди и всавэрэнди, ко дурал тумэндар: всавэрэнди, ко авэла прыакхардо Раеґа, амарэ Дэвлэґа.
40 Dhe me shumë fjalë të tjera u përbetohej dhe i nxiste, duke thënë: “Shpëtoni veten nga ky brez i çoroditur!”.
Тай бутэ аврэ лавэнца Пётро прыакхарэлас лэн, тай дэдумэлас: — Фирисарэнпэ кадэлэ хасютнэ родостар.
41 Dhe ata që e pranuan fjalën e tij me gëzim, u pagëzuan; atë ditë u shtuan rreth tre mijë veta.
Кодэла, савэ прылиле лэхкири дума, болдэнепэ. Дэ кодэва диво прыачиля лэндэ пашэ трин пхангля мануш.
42 Ata ishin ngulmues në zbatimin e mësimit të apostujve, në bashkësi, në thyerjen e bukës dhe në lutje.
Вонэ рицарэнаспэ апостолонэнгэрэ сикляримастэ, всавири вряма сле їтханэ, прэпхагэнас мандро и мангэнаспэ.
43 Dhe të gjithëve u kishte hyrë druajtja; dhe shumë shenja e mrekulli bëheshin nga dora e apostujve.
Всавэрэ даранас Дэвлэстар и апостолуря терэнас баро допхэнимо тай барэ дывуря.
44 Por gjithë ata që besonin rrinin bashkë dhe çdo gjë e kishin të përbashkët.
Всавэрэ патякунэ мануша сле їтханэ, и вса лэндэ сля екх.
45 Dhe i shisnin pronat e pasuritë dhe ua ndanin të gjithëve, sipas nevojës së çdonjërit.
Вонэ битинэнас вса, со лэндэ сля, и всаворо пэхкоро хулаимо, и роздэнас всавэрэнди, касти скаци трэбуни.
46 Dhe ngulmonin me një mendje të vetme çdo ditë në tempull dhe, duke e thyer bukën nga shtëpia në shtëpi, merrnin ushqimin me gëzim dhe me thjeshtësi zemre,
Кожно диво вонэ стидэнаспэ дэ храмо, тай пав цэрэн прэпхагэнас мандро и ханас лошаґа и жужэ їлэґа,
47 duke lavdëruar Perëndinë dhe duke gëzuar simpatinë e gjithë popullit. Dhe Zoti i shtonte kishës çdo ditë ata që ishin shpëtuar.
ашарэнас Дэвлэ и сле дэ лачима всавэрэ манушэндэ. И кожно диво Рай прытховэлас лэндэ фирисардэн.
