Veprat e Apostujve 15
1 Dhe disa, që zbritën nga Judeja, mësonin vëllezërit: “Nëse nuk jeni rrethprerë sipas ritit të Moisiut, nuk mund të shpëtoheni”.
Ash ik ikuwots Yhuditsere Ans'oki maants amt «Musesh imets nemok'on gofo it amala bako kasho falratste» ett amantsuwotsi daniyo dek'botuwi.
2 Duke qenë se u bë një grindje jo e vogël dhe një diskutim nga ana e Palit dhe e Barnabës me ata, u dha urdhër që Pali, Barnaba dhe disa të tjerë nga ata të ngjiten në Jeruzalem tek apostujt dhe te pleqtë për këtë çështje.
P'awlosnat Bernabasn manjangosh ash ashuwotsnton wed'eyat moosho bomooshi, Maniyere okoon P'awlosnat Bernabasn Ans'okitse fa'e k'osh muk' eshuwotsnton wotde'er Iyerusalemits amr b́jango woshetswotsnat eenashuwotsnsh bot'intsituwok'o woshi.
3 Ata, pra, si u përcollën nga kisha, kaluan nëpër Feniki dhe Samari, duke treguar kthimin e johebrenjve dhe duke u sjellë gëzim të madh mbarë vëllezërve.
Mansh bo Ik'i moon wosheyat boami, Fink'enat Semaritse bobesheferowere Ik'i ashwoterawwots Ik'o maants boaano bokeewi, keewetsanuwere krstiyani jametsuwotsi b́geneúshi.
4 Kur arritën në Jeruzalem, u pritën nga kisha, nga apostujt dhe nga pleqtë dhe treguan për gjërat e mëdha që Perëndia kishte bërë me anën e tyre.
Iyerusalemits bobodtsok'on Ik'i moowunat woshetswotsn, eenashuwotswere boon bodek'i, wosheetsuwotswere Ik'o bonton wotdek't b́ fintso boosh bokeewi.
5 Por u ngritën disa nga sekti i farisenjve, që kishin besuar dhe thanë: “Duhen rrethprerë johebrenjtë dhe të urdhërohen të zbatojnë ligjin e Moisiut”.
Ernmó Ferisawino eteefuwots jirwotsits wotts ik ik amantsuwots tuut «Ik'i ash woterawwots gofo amr Muse nemo bokotetuwok'o k'alo geyife» boeti.
6 Atëherë apostujt dhe pleqtë u mblodhën për ta shqyrtuar këtë problem.
Woshetswotsnat eenashuwotsn keewan shuu'ar s'ilosh kakuwebodek'i,
7 Dhe duke qenë se lindi një diskutim i madh, Pjetri u çua në këmbë dhe u tha atyre: “Vëllezër, ju e dini se që në kohët e para Perëndia midis nesh më zgjodhi mua, që me anë të gojës sime johebrenjtë të dëgjojnë fjalën e ungjillit dhe të besojnë.
Ay moosho mosheyakonowere P'et'ros tuut boosh hank'o bíeti, «Eshuwwotso, Ik'i ash woterawwots taan Doo shishiyo k'ewur boamanituwok'o taan ititse galb́dek'tsok'o danfte.
8 Perëndia, që i njeh zemrat, u ka dhënë atyre dëshmi, duke u dhënë Frymën e Shenjtë, sikurse edhe neve;
Ash nib dantso Izar Izewer, S'ayin shayiro noosh b́imtsok'o booshowere imtni b́ gawi.
9 dhe ai nuk bëri asnjë dallim midis nesh dhe atyre, duke i pastruar zemrat e tyre me anë të besimit.
Bonibo amanon b́ s'ayntstsosh noonat bodagotse eegoru k'osh k'osho woshratse.
10 Tani, pra, pse e tundoni Perëndinë, duke u vënë mbi qafën e dishepujve një zgjedhë që as etërit tanë e as ne nuk mund ta mbajmë?
Eshe, nonihotsi wotowa noo kuro nofalrawu k'ambariyo amantsuwots bimbats kuriyon and Ik'o eegishe itfadiri?
11 Po ne besojmë se do të shpëtohemi me anë të hirit të Zotit Jezu Krishtit, dhe në të njëjtën mënyrë edhe ata”.
Noo nokashit bokok'o doonzo Iyesus s'aaton b́ woto amaniruwone.»
12 Atëherë e gjithë turma heshti, dhe rrinte e dëgjonte Barnabën dhe Palin, që tregonin ç’shenja e mrekulli kishte bërë Perëndia me anë të tyre ndër johebrenj.
Manoor kakuwets ash jamo s'ik ett Bernabasnat P'awlosn boweeron Ik'o Ik' ash woterawwots dagotse b́ fints milikitonat adits keewu jamo bokeewure adt k'ebeyi.
13 Dhe si heshtën ata, Jakobi e mori fjalën dhe tha: “Vëllezër, më dëgjoni!
Bo keewut boishiyak, Yak'ob hank'o ett bíaniyi «Ti eshuwotso! aab taan k'ewere!
14 Simoni ka treguar si i ka vizituar për herë të parë Perëndia johebrenjtë, që të zgjedhë nga ata një popull për emrin e tij.
Ik'o b́ shútson s'eeget ik ikashuwotsi bo dagotse galdek'osh shinshino awuk'o k'alt Ik' ash woterawwotsi waa b́s'iiltsok'o Sim'on keewure.
15 Me këtë gjë pajtohen fjalët e profetëve, sikundër është shkruar:
Hasabiyantonuwerfe nebiywots keewuts keewo manee, hank'o ett guut'etsok'one,
16 “Pas këtyre gjerave, unë do të kthehem dhe do ta rindërtoj tabernakullin e Davidit që është rrëzuar, do t’i restauroj gërmadhat e tij dhe do ta ngre përsëri më këmbë,
‹Haniyehak aani weetuwe, Gahtso Dawit moo agetuwe, B́ gahts tiish tishonowere tizde'er aaniy need'ituwe.
17 që mbetja e njerëzve dhe të gjitha johebrenjtë mbi të cilat thirret emri im, të kërkojnë Zotin, thotë Zoti që i bën të gjitha këto”.
Hanowere t k'alit oorts ashuwotsnat T shútson s'eegets Ik'i ash Woteraw jamwots Ik'o bogeytuwok'owee,
Yootstson jaman danitso Ik'o taa hank'o etiruwe, › (aiōn g165)
19 Prandaj unë gjykoj që të mos i bezdisim ata nga johebrenjtë që kthehen te Perëndia,
«Mansh tiaasabiyo Ik'omaants aanits Ik'i ash woterawwotsi nokic'irawok'owee.
20 por t’u shkruhet atyre që të heqin dorë nga ndotjet e idhujve, nga kurvëria, nga gjërat e mbytura dhe nga gjaku.
Maniyere ‹Woterawu ik'uwotssh t'iintsotse kiimts woshi misho máák'ayere, widatse wokoore, shukeerawonat b́ s'atso b́kud'erawo guuk'at k'irts gizi meetso máák'ayere, s'atsonowere máák'ayere› err boosh guud'one.
21 Sepse Moisiu që nga kohët e lashta ka njerëz të cilët në çdo qytet e predikojnë atë, duke qënë i lexuar çdo të shtunë në sinagoga”.
Yootstson b́ tuutson Muse nemó sanbati aawu jamon ayhudiwots Ik' k'oni mootse nababefe b́teshi, Ik'i keewuts keewonowere kitt kitotse nabefee.»
22 Atëherë iu duk e mirë apostujve dhe pleqve me gjithë kishën të dërgojnë në Antioki, me Palin dhe Barnabën, disa njerëz të zgjedhur nga ata: Judën, mbiquajtur Barsaba, dhe Silën, njerëz me autoritet ndër vëllezërit,
Maniyere hakon woshetswotsnat eenashuwotsn Ik'i maa ash jamonton wotdek't kakuweetsmanotsitse k'ats ashuwotsi marat'dek't P'awlosnat Bernabasnton Ans'okimaants daamiwosh k'ut'bok'ri, Mansh eshuwotsitse jiishon shútsi sheengo detstswotsi Bersabasi eteetso Yhudnat Silasn marat'bodek'i.
23 me një letër të shkruar nga dora e tyre që thoshte: “Apostujt, pleqtë dhe vëllezërit, vëllezërve nga johebrenjtë që janë në Antioki, Siri dhe Kiliki, përshëndetje.
Guut'ets woshi work'ato bokishon bo damiy, Wosh detsts work'atmanuwere hank'o etka b́tesh, «Noo woshetswotsnat eenash eenashuwots it eshuwots, Ans'okinat Soryon, Kilk'iyitsnowere beyiruwots Ik'i ashwoterawwots jirwotsi wottsuwotssh no eshuwotssh jamo itsh t'intsiruwone.
24 Duke qenë se morëm vesh se disa që erdhën prej nesh, por të cilëve ne nuk u kishim dhënë asnjë porosi, ju kanë shqetësuar me fjalë duke trazuar shpirtrat tuaj, duke thënë se ju duhet të rrethpriteni dhe të zbatoni ligjin,
Noyitse ik ik ashuwots noo boon noazazerawon it maants waat itsh bokeewts keewon iti bokic'itsok'onat itn bodanditsok'o shishrone.
25 na u duk e mirë neve, të mbledhur tok me një zemër, të zgjedhim disa njerëz dhe t’i dërgojmë bashkë me të dashurit tanë Barnaba dhe Pal,
Mansh ikok ko'enowutsiyakon woshetuwotsi marat'de'er shuneets no eshuu eshuwwots Barenabasnat P'awlosn ton itmaants woshosh no shiyeyi.
26 njerëz që kanë përkushtuar jetën e tyre për emrin e Zotit tonë Jezu Krishtit.
Barnabasnat P'awlosn doonzo Iyesus Krstos jangosh bo kasho beshidek't imknee.
27 Kemi dërguar, pra, Judën dhe Silën; edhe ata do t’ju tregojnë me gojë të njëjtat gjëra.
No guut'tsonowere noonon dabr itsh bo keewituwok'o Yhudnat Silasn wosherone.
28 Në fakt na u duk mirë Frymës së Shenjtë dhe neve që të mos ju ngarkojmë asnjë barrë tjetër përveç këtyre gjërave të nevojshme:
Itsh not'intsts geyit keewanotsiyere okoon k'osh mang kuro itats nokurirawok'oyish noo S'ayin shayironton sheeng b́wotere daatsrone.
29 që ju të hiqni dorë nga gjërat e flijiuara idhujve, nga gjaku, nga gjërat e mbytura dhe nga kurvëria; do të bëni mirë të ruheni nga këto. Qofshi mirë”.
Woteraw ik'osh t'intsetsotse kiimts misho maak'ayere, gúúk'at k'irts gizi meetsono maak'ayere, s'atsono maak'ayere, widatsnowere wokoore, jamkeewanotsatse it atso it kotal sheenge itk'aliti, jamon beewere.»
30 Ata, pra, mbasi u ndanë, zbritën në Antiokia dhe, si mblodhën kuvendin, e dorëzuan letrën.
Wosheetswotswere deen bok'rere Ans'oki maants boami, amantsuwotsnowere kakudek't wosheets work'atman boosh imbok'ri.
31 Dhe ata, mbasi e lexuan, u gëzuan për ngushëllimin.
Amantswotswere wosheets work'ato bonababor bitsi kúp'its woshmann ayidek' boon b́ geneúshi.
32 Dhe Juda e Sila, që ishin edhe ata profetë, me shumë fjalë i nxitën vëllezërit dhe i forcuan.
Yhudnat Silasn nebiyiwotsi boteshtsotse eshu eshuwotsi ay Ik'i keewon izt boon bokup'shi.
33 Mbasi ndenjën atje ca kohë, u dërguan prapë me paqtim nga vëllezërit tek apostujt.
Yhudnat Silasn muk' aawwotssh manoke boteshiyakon amants eeshuwwotsoke deneyat boon woshtsuwotsok aanat boami.
34 Por Silës iu duk mirë të mbetej aty.
35 Edhe Pali e Barnaba qëndruan në Antioki, duke mësuar dhe duke shpallur me shumë të tjerë fjalën e Zotit.
P'awlosnat Bernabasnowere eshu k'osh ayuwotsnton wotdek' Doonzo keewuts keewo danifets nabfetst muk' aawosh Ans'okitse boteshi.
36 Pas disa ditësh Pali i tha Barnabës: “Le të kthehemi të shohim vëllezërit tanë në çdo qytet, ku kemi shpallur fjalën e Perëndisë, për të parë si janë”.
Muk' aawwotsiyere hakon P'awlos Bernabassh «Wowe anaanar haniyere shin doonzo keewts keewo boosh noshishits kit jamwotsitse fa'a eeshuwuwotsi s'iilone, awuk'o bowottsok'onowere danonee» bí eti.
37 Dhe Barnaba donte të merrte me vete Gjonin, të quajtur Mark.
Bernabasuwere Mark'osi eteetso Yohans bonton towaar bíamo b́ geyi.
38 Por Pali mendonte se nuk duhej marrë me vete atë që ishte ndarë prej tyre në Pamfili, dhe nuk kishte shkuar me ata në punë.
P'awlosmó ashman bonton bíametuwok'o eekeratse, eek b́k'aztsonuwere bí P'nfiliyitse boatse k'aleyat b́ oortsonat fino maantsowere bonton amo b́ k'aztsoshe.
39 Atëherë lindi një grindje saqë ata u ndanë njëri nga tjetri; pastaj Barnaba, mbasi mori Markun, lundroi për në Qipro.
Manatse tuutson P'awlosnat Bernabas dagotse mooshi eeno b́tuure k'ale bowutsi, mansh Bernabas Mark'osi detsdek't markabon K'op'ros maants k'azbíami.
40 Por Pali zgjodhi Silën dhe u nis, pasi vëllezërit e lanë në hir të Perëndisë.
P'awlosmó Silasi marat'b́dek'i, eeshuwotswere P'awlosi doonzo s'aatosh adaro beshidek't boimiyakon k'azbími.
41 Dhe përshkoi Sirinë dhe Kilikinë, duke i forcuar kishat.
Bíwere Ik'i moowuwotsi kup'ifere Soriyonat Kilk'iyi weeron b́beshi.
