Veprat e Apostujve 14
1 Ndodhi që edhe në Antioki ata hynë në sinagogën Ejudenjve dhe folën në mënyrë të tillë, sa një turmë e madhe Judenjsh dhe Grekësh besuan,
| تَو دْوَو جَنَو یُگَپَدْ اِکَنِیَنَگَرَسْتھَیِہُودِییاناں بھَجَنَبھَوَنَں گَتْوا یَتھا بَہَوو یِہُودِییا اَنْیَدےشِییَلوکاشْچَ وْیَشْوَسَنْ تادرِشِیں کَتھاں کَتھِتَوَنْتَو۔ |
2 Porjudenjtë që nuk besuan i nxitën dhe i acaruan shpirtrat e johebrenjve kundër vëllezërve.
| کِنْتُ وِشْواسَہِینا یِہُودِییا اَنْیَدیشِییَلوکانْ کُپْرَورِتِّں گْراہَیِتْوا بھْراترِگَنَں پْرَتِ تیشاں وَیرَں جَنِتَوَنْتَح۔ |
3 Ata, pra, qëndruan shumë kohë atje, duke folur lirisht në Zotin, i cili jepte dëshmi fjalës së hirit të tij, duke lejuar që me anë të duarve të tyre të bëheshin shenja dhe mrekulli.
| اَتَح سْوانُگْرَہَکَتھایاح پْرَمانَں دَتْوا تَیو رْہَسْتَے رْبَہُلَکْشَنَمْ اَدْبھُتَکَرْمَّ چَ پْراکاشَیَدْ یَح پْرَبھُسْتَسْیَ کَتھا اَکْشوبھینَ پْرَچارْیَّ تَو تَتْرَ بَہُدِنانِ سَمَواتِشْٹھیتاں۔ |
4 Por popullsia e qytetit u nda: disa mbanin anën e Judenjve dhe të tjerë atë të apostujve.
| کِنْتُ کِیَنْتو لوکا یِہُودِییاناں سَپَکْشاح کِیَنْتو لوکاح پْریرِتاناں سَپَکْشا جاتاح، اَتو ناگَرِکَجَنَنِوَہَمَدھْیے بھِنَّواکْیَتْوَمْ اَبھَوَتْ۔ |
5 Por kur u bë një orvatje nga ana e johebrenjve dhe e Judenjve me krerët e tyre për t’i keqtrajtuar apostujt dhe për t’i vrarë me gurë,
| اَنْیَدیشِییا یِہُودِییاسْتیشامْ اَدھِپَتَیَشْچَ دَوراتْمْیَں کُتْوا تَو پْرَسْتَرَیراہَنْتُمْ اُدْیَتاح۔ |
6 ata e morën vesh dhe ikën në qytetet e Likaonisë: në Listra, në Derbë dhe në krahinën përreth,
| تَو تَدْوارْتّاں پْراپْیَ پَلایِتْوا لُکایَنِیادیشَسْیانْتَرْوَّرْتِّلُسْتْرادَرْبّو |
7 dhe atje vazhduan të ungjillëzonin.
| تَتْسَمِیپَسْتھَدیشَنْچَ گَتْوا تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارَیَتاں۔ |
8 Dhe në Listra ishte një njeri me këmbë të paralizuara, që rrinte gjithnjë ndenjur dhe nuk kishte ecur kurrë, sepse ishte sakat që nga barku i së ëmës.
| تَتْروبھَیَپادَیوشْچَلَنَشَکْتِہِینو جَنْمارَبھْیَ کھَنْجَح کَداپِ گَمَنَں ناکَروتْ ایتادرِشَ ایکو مانُشو لُسْتْرانَگَرَ اُپَوِشْیَ پَولَسْیَ کَتھاں شْرُتَوانْ۔ |
9 Ky e dëgjoi duke folur Palin, i cili nguli sytë mbi të dhe pa se ai kishte besim për t’u shëruar,
| ایتَسْمِنْ سَمَیے پَولَسْتَمْپْرَتِ درِشْٹِں کرِتْوا تَسْیَ سْواسْتھْیے وِشْواسَں وِدِتْوا پْروچَّیح کَتھِتَوانْ |
10 dhe tha me zë të lartë: “Çohu në këmbë!”. Dhe ai hovi lart dhe nisi të ecë.
| پَدْبھْیامُتِّشْٹھَنْ رِجُ رْبھَوَ۔ تَتَح سَ اُلَّمْپھَں کرِتْوا گَمَناگَمَنے کُتَوانْ۔ |
11 Turma, kur pa ç’kishte bërë Pali, e ngriti zërin duke thënë në gjuhën likaonike: “Perënditë zbritën ndër ne, në trajtë njeriu”.
| تَدا لوکاح پَولَسْیَ تَتْ کارْیَّں وِلوکْیَ لُکایَنِییَبھاشَیا پْروچَّیح کَتھامیتاں کَتھِتَوَنْتَح، دیوا مَنُشْیَرُوپَں دھرِتْواسْماکَں سَمِیپَمْ اَواروہَنْ۔ |
12 Dhe e quanin Barnabën Jupiter, Palin Mërkur, sepse ai fliste më shumë.
| تے بَرْنَبّاں یُوپِتَرَمْ اَوَدَنْ پَولَشْچَ مُکھْیو وَکْتا تَسْماتْ تَں مَرْکُرِیَمْ اَوَدَنْ۔ |
13 Atëherë prifti i Jupiterit, që e kishte tempullin në hyrje të qytetit të tyre, solli dema me kurora pranë portave dhe donte të ofronte një flijim bashkë me turmën.
| تَسْیَ نَگَرَسْیَ سَمُّکھے سْتھاپِتَسْیَ یُوپِتَرَوِگْرَہَسْیَ یاجَکو ورِشانْ پُشْپَمالاشْچَ دْوارَسَمِیپَمْ آنِییَ لوکَیح سَرْدّھَں تاوُدِّشْیَ سَمُتْسرِجْیَ داتُمْ اُدْیَتَح۔ |
14 Por apostujt Barnaba dhe Pal, kur dëgjuan këtë, i grisën rrobat e tyre dhe u turrën në mes të turmës, duke thirrur e duke thënë:
| تَدْوارْتّاں شْرُتْوا بَرْنَبّاپَولَو سْوِییَوَسْتْرانِ چھِتْوا لوکاناں مَدھْیَں ویگینَ پْرَوِشْیَ پْروچَّیح کَتھِتَوَنْتَو، |
15 “O burra, pse bëni këto gjëra? Edhe ne jemi njerëz me të njëjtën natyrë si ju, dhe po ju shpallim lajmin e mirë, që ju nga këto gjëra të kota të ktheheni te Perëndia e gjallë që ka bërë qiellin, dheun, detin dhe të gjitha gjërat që janë në ta.
| ہے مَہیچّھاح کُتَ ایتادرِشَں کَرْمَّ کُرُتھَ؟ آوامَپِ یُشْمادرِشَو سُکھَدُحکھَبھوگِنَو مَنُشْیَو، یُیَمْ ایتاح سَرْوّا ورِتھاکَلْپَناح پَرِتْیَجْیَ یَتھا گَگَنَوَسُنْدھَراجَلَنِدھِیناں تَنْمَدھْیَسْتھاناں سَرْوّیشانْچَ سْرَشْٹارَمَمَرَمْ اِیشْوَرَں پْرَتِ پَراوَرْتَّدھْوے تَدَرْتھَمْ آواں یُشْماکَں سَنِّدھَو سُسَںوادَں پْرَچارَیاوَح۔ |
16 Në brezat që shkuan ai la që të gjitha kombet të ndjekin rrugët e tyre;
| سَ اِیشْوَرَح پُورْوَّکالے سَرْوَّدیشِییَلوکانْ سْوَسْوَمارْگے چَلِتُمَنُمَتِں دَتَّوانْ، |
17 por nuk e la veten e vet pa dëshmi, duke bërë mirë, duke na dhënë shira prej qiellit dhe stinë të frytshme dhe duke i mbushur zemrat tona me ushqim dhe gëzim”.
| تَتھاپِ آکاشاتْ تویَوَرْشَنینَ ناناپْرَکارَشَسْیوتْپَتْیا چَ یُشْماکَں ہِتَیشِی سَنْ بھَکْشْیَیرانَنَدینَ چَ یُشْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِ تَرْپَیَنْ تانِ دانانِ نِجَساکْشِسْوَرُوپانِ سْتھَپِتَوانْ۔ |
18 Duke thënë këto gjëra, mundën t’i ndalin me vështirësi turmat që të mos u bëjnë flijim.
| کِنْتُ تادرِشایاں کَتھایاں کَتھِتایامَپِ تَیوح سَمِیپَ اُتْسَرْجَناتْ لوکَنِوَہَں پْرایینَ نِوَرْتَّیِتُں ناشَکْنُتامْ۔ |
19 Por në atë kohë erdhën disa Judenj nga Antiokia dhe nga Ikoni; ata, mbasi ia mbushën mendjen turmës, e gjuajtën me gurë Palin dhe, duke menduar se kishte vdekur, e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit.
| آنْتِیَکھِیا-اِکَنِیَنَگَرابھْیاں کَتِپَیَیِہُودِییَلوکا آگَتْیَ لوکانْ پْراوَرْتَّیَنْتَ تَسْماتْ تَے پَولَں پْرَسْتَرَیراگھْنَنْ تینَ سَ مرِتَ اِتِ وِجْنایَ نَگَرَسْیَ بَہِسْتَمْ آکرِشْیَ نِیتَوَنْتَح۔ |
20 Por, kur dishepujt u mblodhën rreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet; dhe të nesërmen u nis me Barnabën për në Derbë.
| کِنْتُ شِشْیَگَنے تَسْیَ چَتُرْدِشِ تِشْٹھَتِ سَتِ سَ سْوَیَمْ اُتّھایَ پُنَرَپِ نَگَرَمَدھْیَں پْراوِشَتْ تَتْپَرےہَنِ بَرْنَبّاسَہِتو دَرْبِّینَگَرَں گَتَوانْ۔ |
21 Dhe, mbasi ungjillëzuan atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listra, në Ikon dhe në Antioki,
| تَتْرَ سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ بَہُلوکانْ شِشْیانْ کرِتْوا تَو لُسْتْرامْ اِکَنِیَمْ آنْتِیَکھِیانْچَ پَراورِتْیَ گَتَو۔ |
22 duke fuqizuar shpirtërat e dishepujve dhe duke i këshilluar që të ngulmojnë në besim, dhe duke thënë se me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë.
| بَہُدُحکھانِ بھُکْتْواپِیشْوَرَراجْیَں پْرَویشْٹَوْیَمْ اِتِ کارَنادْ دھَرْمَّمارْگے سْتھاتُں وِنَیَں کرِتْوا شِشْیَگَنَسْیَ مَنَحسْتھَیرْیَّمْ اَکُرُتاں۔ |
23 Dhe mbasi caktuan për ta pleqtë në çdo kishë, u lutën dhe agjëruan, i lanë në dorën e Zotit, në të cilin kishin besuar.
| مَنْڈَلِیناں پْراچِینَوَرْگانْ نِیُجْیَ پْرارْتھَنوپَواسَو کرِتْوا یَتْپْرَبھَو تے وْیَشْوَسَنْ تَسْیَ ہَسْتے تانْ سَمَرْپْیَ |
24 Dhe, mbasi e përshkuan Pisidinë, ardhën në Panfili.
| پِسِدِیامَدھْیینَ پامْپھُلِیادیشَں گَتَوَنْتَو۔ |
25 Dhe, mbasi e shpallën fjalën në Pergë, zbritën në Atali.
| پَشْچاتْ پَرْگانَگَرَں گَتْوا سُسَںوادَں پْرَچارْیَّ اَتّالِیانَگَرَں پْرَسْتھِتَوَنْتَو۔ |
26 Pastaj që andej lundruan për në Antioki, prej nga ishin rekomanduar në hir të Perëndisë për veprën që posa kishin kryer.
| تَسْماتْ سَمُدْرَپَتھینَ گَتْوا تابھْیاں یَتْ کَرْمَّ سَمْپَنَّں تَتْکَرْمَّ سادھَیِتُں یَنَّگَرے دَیالورِیشْوَرَسْیَ ہَسْتے سَمَرْپِتَو جاتَو تَدْ آنْتِیَکھِیانَگَرَں گَتَوَنْتا۔ |
27 Si arritën atje, mblodhën kishën dhe treguan ç’gjëra të mëdha kishte kryer Perëndia me anë të tyre dhe si u kishte hapur johebrenjve derën e besimit.
| تَتْروپَسْتھایَ تَنَّگَرَسْتھَمَنْڈَلِیں سَںگرِہْیَ سْوابھْیامَ اِیشْوَرو یَدْیَتْ کَرْمَّکَروتْ تَتھا یینَ پْرَکارینَ بھِنَّدیشِییَلوکانْ پْرَتِ وِشْواسَرُوپَدْوارَمْ اَموچَیَدْ ایتانْ سَرْوَّورِتّانْتانْ تانْ جْناپِتَوَنْتَو۔ |
28 Dhe qëndruan atje me dishepujt mjaft kohë.
| تَتَسْتَو شِرْیَّیح سارْدّھَں تَتْرَ بَہُدِنانِ نْیَوَسَتامْ۔ |
