< Veprat e Apostujve 11 >

1 Ndërkaq apostujt dhe vëllezërit që ishin në Jude morën vesh se edhe johebrenjtë kishin pranuar fjalën e Perëndisë.
Avasuhwa na valukolo avavale khu Yudea vakhapulikha ukhuta avanyapanji vupilile eilimenyu lya Nguluve.
2 Dhe, kur Pjetri u ngjit në Jeruzalem, ata që ishin rrethprerë haheshin me të,
U Peteli vu ein'chile ukhu khu Yelusalemu, eikhipuga kya vanu avagolofu vakhanja ukhuben'cha, Nukhun'chova,
3 duke thënë: “Ti hyre në shtëpi të njerëzve të parrethprerë dhe hëngre me ta!”.
“Wibatine na vanu avasavagolofu nu khulya navo!”
4 Por Pjetri, duke nisur nga fillimi, u shpjegoi atyre me radhë ngjarjet duke thënë:
Pu uPeteli akhatengula ukhunchova eilihumile; akhata,
5 “Unë po lutesha në qytetin e Jopes, kur u rrëmbeva në ekstazë dhe pashë një vegim: një send, që i ngjante një çarçafi të madh të kapur në të katër cepat, po zbriste si të ulej poshtë prej qiellit dhe arriti deri tek unë.
“Nele khweisaya mkhilunga kya khuu Yafa, nei khalolo einyevonelo mu kyombo fikhwikha pasi nduu mwenda umbaha ugugukhwikha ukhuhuma khu kianya ingutu n'choni a'chwine. Khikhwikha khuliune.
6 Duke shikuar me vëmendje brenda, dallova dhe pashë katërkëmbësha, bisha, zvarranikë të tokës dhe shpendë të qiellit.
Nikhalola nukhusaga pakianya pa kiene. Nei khavona ifikanu ifinyamalunde gane ifitama pasi pakhilunga nifikanu mwinyasi nifikanu itifi khwa fula ni fidege ifya khukianya.
7 Dhe dëgjova një zë që më thoshte: “Pjetër, çohu, ther dhe ha!”.
Nikha pulikha eisavuti yin'chova nune, “Sisimukha, Peteli, un'chinje ulye!”
8 Por unë thashë: “Kurrsesi, o Zot, sepse nuk më ka hyrë kurrë në gojë asgjë e papastër ose e ndotur”.
Nikhata, “Siyo ewo, Daada, mundomo gwango sakhingile eikhinu kyu kyoni eikhivivi neikhi n'chafu”
9 Por zëri m’u përgjigj për të dytën herë nga qielli: “Gjërat që Perëndia i ka pastruar, ti mos i bëj të papastra!”.
Pu eisavuti yekhan'chova ukhuhuma Khukianya, kheila Unguluve avalin'che savuwesya ukhuta kheivivi,
10 Dhe kjo ndodhi tri herë; pastaj gjithçka u tërhoq përsëri në qiell.
Ei ye yakhahumile mala kha datu, khila khinu khekhatoliwa khu kianya khavili.
11 Në po atë moment tre njerëz, që i pata dërguar në Cezare, u paraqitën në shtëpinë ku ndodhesha unë.
Ukhulola, avanu vadatu vimile khuvulongolo khunyumba umutwale vasuhiwe ukhuma khu Kaisalia ukhwincha khuliune.
12 Dhe Fryma më tha të shkoj me ta, pa pasë kurrfarë ngurrimi. Me mua erdhën edhe këta gjashtë vëllezër, dhe kështu hymë në shtëpinë e atij njeriu.
Umepo akhambula ukhuluta navo, neisite ukhukalan'chana navo. Ava gosi sita vakhaluta paninie nune lwalutile munyumba ya munu yumo.
13 Ai na tregoi se si kishte parë një engjëll që u paraqit në shtëpinë e tij dhe i tha: “Dërgo njerëz në Jope dhe thirre Simonin, të mbiquajtur Pjetër.
Akhativula umwambonile usuhwa va Nguluve umu eimile munyumba ya mwene akhata(akhanchova), ““Nitume Yafa nisuhe khwa simoni uyu eilitawa eilenge vii Peteli.
14 Ai do të të thotë fjalët, me anë të të cilave do të shpëtohesh ti dhe gjithë shtëpia jote”.
Inchova eilimenyu khuliuve ei limunyu eilelikhukhupokha uvene nyumba yakhoyoni.”
15 Sapo kisha filluar të flas, kur Fryma e Shenjtë zbriti mbi ta, sikurse kishte zbritur në fillim mbi ne.
Vunetangule ukhun'chova navyo, Umepo umbalan'che akhadega khuvene nduvu ainchile khuliufye khuvutengulilo.
16 Atëherë m’u kujtua fjala e Zotit që thoshte: “Gjoni pagëzoi me ujë, por ju do të pagëzoheni me Frymën e Shenjtë”.
Nikhumbukha amamenyu ga Nguluve, agaan'chovile, “uYohani aonchaga na magasi, leno nkhwonchaga nu Mepo Umbalan'che.”
17 Në qoftë se Perëndia, pra, u dha atyre të njëjtën dhuratë që kemi marrë ne, që besuam në Zotin Jezu Krisht, kush isha unë që të mund t’i kundërvihesha Perëndisë?”.
Nduvu Unguluve ahumin'che eisawadi nduvu atupile ufye vatweidikhe mwa Kelisiti uYesu, une nene veni, niwesya ukhuben'cha Unguluve?
18 Si i dëgjuan këto fjalë, ata u qetësuan dhe përlëvdonin Perëndinë, duke thënë: “Perëndia, pra, edhe johebrenjve u dha pendesën për t’u dhënë jetën!”.
Vuvapulikha imbombo n'chi, savakhavuncha, vakhagimwa Unguluve nu khun'chova, “Unguluve ahumin'che uvusyikhila khuvanjapanji vope”
19 Ndërkaq ata që ishin shpërndarë për shkak të përndjekjes që nisi me Stefanin, arritën deri në Feniki, në Qipro dhe në Antioki, duke mos ia shpallur fjalën asnjë tjetri, përveç Judenjve.
Puvakhidikhi eitabu eiyatengwile ukhuhuma khuvofye khwa Sitefani vayaganikhe ukhuhuma khu Yelusalemu- aveidikhi ava vakhaluta khutali, khuu Foinike, Kipro nakhu Antiokia. Vakhavavula eilimenyu lya Yesu mwene khuvayahudi nasyoo khu vanu avange vuvoni.
20 Por disa prej tyre me origjinë nga Qipro dhe nga Kirenea, kur arritën në Antioki, filluan t’u flasin Grekëve, duke shpallur Zotin Jezus.
Pa khuva avanu avange vahumile khu Kipro na khu Krene, vainchile khu Antiokia nukhun'chova navayunani nukhundumbilila uYesu.
21 Dhe dora e Zotit ishte me ta; dhe një numër i madh besoi dhe u kthye te Zoti.
Nikhivokho kya Nguluve kyale paninie navene, na vanu vingi vakhedikha nukupindukhila Unguluve.
22 Lajmi i kësaj arriti në vesh të kishës që ishte në Jeruzalem; dhe ata dërguan Barnabën, që të shkonte deri në Antioki.
Imbombo n'cha vene n'chii khafikha mumbula khutun'cha tembile yakhu Yelusalemu: nukhusuha uBarnaba alute khu Antiokia.
23 Kur ai arriti, shikoi hirin e Perëndisë, u gëzua dhe i nxiti të gjithë t’i qëndrojnë besnikë Zotit, me dëshirën e zemrës,
Vu einchile nukhulola eikhikungilwa kya Nguluve akhahovokha nukhuvapa amakha voni ukhusigala nu Nguluve munumbula n'cha vene.
24 sepse ai ishte njeri i mirë, plot me Frymë të Shenjtë dhe besim. Dhe një numër i madh personash iu shtua Zotit.
Pakhuva alie munu iinonu adin'chine Umepo Umbalan'che vakhongelela mwa Kilisti.
25 Pastaj Barnaba u nis për në Tars për të kërkuar Saulin dhe, si e gjeti, e çoi në Antioki.
Pongela uBarnaba akhatuta khu Tarso khukhombona uSavuli.
26 Dhe plot një vit ata u bashkuan me atë kishë dhe mësuan një numër të madh njerëzish; dhe, për të parën herë në Antioki, dishepujt u quajtën të Krishterë.
Vu ambwene akhagega khu Antiokia. Yikhava umwakha uguge vakhalundamana paninie nei tembile nukhuvamanyisya avanu vingi. Na vakongi vakhilangiwa vakelesiti avatan'chii khu Antiokia.
27 Në ato ditë disa profetë zbritën nga Jeruzalemi në Antioki.
Pu isikhu in'cho avasuhwa vakhikha ukhuhuma khu Yelusalemu vakhafikha khu Antiokia.
28 Dhe një nga ata, me emër Agab, u ngrit dhe nëpërmjet Frymës parathoshte se do të ndodhte në mbarë botën një zi e madhe buke; dhe kjo ndodhi më vonë në kohën nën Klaud Cezarit.
Uninie yumo vi Agabo lyu litawa lya mwene, akhima nukhuvuliwa nu Mepo ukhuta khuiva ne njala eing'ala yihumila mukhilunga kyoni. Eiyei yihumila usikhe gwa Kraudio.
29 Atëherë dishepujt, secili sipas mundësive të tij, vendosën t’u çojnë një ndihmë vëllezërve që banonin në Jude.
Pu khila ikongi yumo uvei anogile alamwile ukhumlekha uvutangili khuvalukolo lwe avalekhu Vuyahudi.
30 Dhe këtë ata e bënë, duke ua dërguar pleqve me anë të Barnabës dhe të Saulit.
Vavombile ewe; Vakhahumya ihela khukhivokho kya Barnabva nu Savuli.

< Veprat e Apostujve 11 >