< 2 e Korintasve 7 >

1 Duke i pasur këto premtime, o të dashur, le ta pastrojmë veten nga çdo ndotje e mishit dhe e frymës dhe ta përfundojmë shenjtërimin tonë në druajtjen e Perëndisë.
Ka pyikhqi, vawhkaw awikamnaak ve a awm hawh adawngawh, pum ingkaw Myihla amak ciimcaih sak khqi boeih ce ciimcaih sak u sih. Khawsa kqihchahnaak ing ciimcaihnaak soep ing awm u sih.
2 Na pranoni; ne nuk i kemi bërë padrejtësi askujt, nuk kemi korruptuar askënd, nuk ia hodhëm askujt.
Namik kawlung khuiawh kaimih aham hun ta law uh. U ak khanawh awm ak che am sai unyng, u awm am seet sak unyng, u awm amak tyng na am haw na unyng.
3 Këtë nuk e them për dënim, sepse që më parë iu thashë se jeni në zemrat tona për të vdekur bashkë dhe për të jetuar bashkë.
Nangmih bo sak aham ve am haw na unyng. Nangmih bo sak aham ve ak awi ap kqawn unyng; nangmih mi hqing haih thih haih aham kaimih ak kawlung khuiawh hun ta uhyk ti tice nik kqawn law pek khqi hawh nyng.
4 Jam shumë i hapur me ju dhe kam me se të mburrem për ju; jam plot me ngushullim dhe jam jashtë mase i gëzuar në gjithë shtrëngimin tonë.
Nangmih ve ni ypnak khqi nyng; cedawngawh nangmih awh ce oekqu nyng. A kak tha awm hy; kyinaak soep ka huhnaak awh ka zeelnaak ing be nyng.
5 Sepse, kur erdhëm në Maqedoni, mishi ynë nuk pati fare prehje, por u shtrënguam në të gjitha mënyrat: jashtë betejë, përbrenda frikë.
Makedonia qamna kami law awh, vawhkaw kami pum ing ngaiqepnaak qoe am ta nawh kyinaak ing awm poepa unyng. Voei avang qaaltuknaak awm nawh ak khui benawh kqihnaak ing awm unyng.
6 Por Perëndia, që ngushëllon të pikë-lluarit, na ngushëlloi me ardhjen e Titit,
Cehlai ak kaikhyt na ak awmkhqi ngaih ak ding sakkung Khawsa ing Tita a tyih lawnaak ak caming ngaihdingnaak ce ni pek khqi hy,
7 dhe jo vetëm me ardhjen e tij, por edhe me ngushëllimin që ai pati prej jush; ai na tregoi dëshirën tuaj të madhe, lotët tuaja, zellin tuaj për mua, kaq sa u gëzova më tepër,
Anih a lawnaak ak cam doeng am nawh, nami awmdamnaak khqi, naming kqaangnaak khqi, kak khanawh nami leeknaak anim thennaak khqi ingkaw nangmih awhkaw ngaihqepnaak ing awm ka ngai ni qep sak hy.
8 sepse, ndonëse edhe ju kam trishtuar me letrën time, nuk më vjen keq, ndonëse më pati ardhur keq, sepse shoh se ajo letër, edhe pse për pak kohë, ju trishtoi.
Ca ka ni pat law khqi awh nangmih kaw ni seet sak khqi mai nyng seiawm am zut nyng. Am zut thai nyng – kak ca ing namik kaw ni seet sak khqi hy tice sim nyng, cehlai kawlhkalh mai awh ni.
9 Tani po gëzohem, jo sepse u trishtuat, por sepse u trishtuat për pendim, sepse u trishtuat sipas Perëndisë, që të mos ju bëhet juve ndonjë dëm nga ne.
Cehlai tuh zeel nyng, namik kaw ka ni seet sak khqi awh am nawh, namik kawseetnaak ing a ning zut sak khqi awh ni. Khawsa ang cainaak amyihna namik kaw se hy, kaimih ing nami tlawhnaak aham ikaw awm am sai unyng.
10 Trishtimi sipas Perëndisë në fakt, sjell pendim për shpëtim, për të cilin njeriu nuk i vjen keq, por trishtimi i botës shkakton vdekje.
Khawsa kawngaihna kawseetnaak ing hulnaak a hamna zytnaak pha sak nawh, cece nik kawseet hly kawi am ni. Khawmdek kawseetnaak ingtaw thihnaak pha sak hy.
11 Në fakt, ja sa kujdes shkaktoi te ju pikëllimi sipas Perëndisë, madje sa fjalë për të kërkuar ndjesë, sa zemëratë, sa druajtje, sa dëshirë të zjarrtë, sa zell, sa kënaqësi! Me çdo mënyrë ju e treguat se jeni të pastër në këtë çështje.
Khawsa ak kawngaihna kawseetnaak ing nangmih ikawmyihna a ni awm sak khqi tice toek lah uh: them am quuknaak, seet am sainaak, thawlh sai sawhnaak ingkaw thawlh kqihnaak, thahlynaak, ak thawlh toel thainaak khqi ce ni taak sak khqi hy.
12 Edhe pse ju shkrova, nuk e bëra as për atë që e bëri padrejtësinë, as për atë që e pësoi, por që të shfaqet në mes tuaj kujdesi ynë që kemi për ju përpara Perëndisë.
Cedawngawh nangmih a venawh ca qee law hlai nyng, thlang pynoet a thawlhnaak, am awhtaw, thawlhnaak ak saikhqi awh am nawh, Khawsa haiawh nangmih ing kaimih ak awi ngai uhyk ti tice nami huh thainaak ahamni.
13 Prandaj ne u ngushëlluam për shkak të ngushëllimit tuaj dhe u gëzuam aq më tepër për gëzimin e Titit, sepse fryma e tij u shlodh nga ju të gjithë.
Vemyihkhqi boeih awh ve kamik tha na awm hy. Kaimih ak thaawmnaak coengawh, Tita a zeelnaak ce awm kami huh awh kamik kaw zeel khqoet bai hy, kawtih nangmih boeih ing anih ce ak kawlung caih sak pang uhyk ti.
14 Prandaj, në qoftë se u mburra për ndonjë gjë tek ai për ju, nuk u turpërova por, ashtu si ju kemi treguar të gjitha gjërat me vërtetësi, kështu edhe mburrja jonë te Titi doli e vërtetë.
Anih a venawh nangmih ce ni zoeksang khqi hawh nyng, nangmih ing kak kaw zeel law sak uhyk ti. Nangmih a venawh kak kqawn law hawh amyihna ik-oeih boeih ce thym hy, cedawngawh Tita a venawh nangmih ka ni zoeksangnaak khqi awm thym hy.
15 Dhe ai ka një dashuri të madhe për ju, kur kujton bindjen e ju të gjithëve dhe si e pritët atë me frikë dhe me të dridhura.
Nangmih ing awi ngai uhyk ti tice a huh awh nangmih ing anih ce kqih ingkaw thyn doena nami do dawngawh nangmih a ni lungnaak khqi ce sang khqoet bai hy.
16 Gëzohem, pra, që në çdo gjë mund të besoj në ju.
Tuh taw nangmih ce ka ni ypnaak khqi hawh dawngawh ka zeelnaak soep hawh hy.

< 2 e Korintasve 7 >