2 e Korintasve 4
1 Prandaj, duke pasur këtë shërbim për mëshirën që na është bërë, ne nuk na lëshon zemra.
Де ачея, фииндкэ авем служба ачаста, дупэ ындураря пе каре ам кэпэтат-о, ной ну кэдем де обосялэ.
2 Ne kemi hequr dorë plotësisht nga gjërat e turpshme që bëhen në fshehtësi, duke mos ecur me dinakëri, duke mos falsifikuar aspak fjalën e Perëndisë, por duke shfaqur të vërtetën, ne ia rekomandojmë veten tonë ndërgjegjes së çdo njeriu përpara Perëndisë.
Ка уний каре ам лепэдат мештешуӂириле рушиноасе ши аскунсе, ну умблэм ку виклешуг ши ну стрикэм Кувынтул луй Думнезеу. Чи, прин арэтаря адевэрулуй, не фачем вредничь сэ фим примиць де орьче куӂет оменеск, ынаинтя луй Думнезеу.
3 Dhe, në qoftë se ungjilli ynë është ende i mbuluar me vel, ai është i mbuluar për ata që humbin,
Ши дакэ Евангелия ноастрэ есте акоперитэ, есте акоперитэ пентру чей че сунт пе каля перзэрий,
4 të cilëve perëndia i këtij shekulli ua verboi mendjet e atyre që nuk besojnë, që drita e ungjillit të lavdisë së Krishtit, që është shëmbëllimi i Perëndisë, të mos ndriçojë tek ata. (aiōn g165)
а кэрор минте некрединчоасэ а орбит-о думнезеул вякулуй ачестуя, ка сэ ну вадэ стрэлучинд лумина Евангелией славей луй Христос, каре есте кипул луй Думнезеу. (aiōn g165)
5 Sepse ne nuk predikojmë, pra, veten tonë, por Jezu Krishtin, Zotin, dhe jemi shërbëtorët tuaj për hir të Jezu Krishtit,
Кэч ной ну не проповэдуим пе ной ыншине, чи пе Домнул Христос Исус. Ной сунтем робий воштри, пентру Исус.
6 sepse Perëndia që tha: “Le të ndriçojë drita në errësirë”, është i njëjti që shkëlqeu në zemrat tona për t’na ndriçuar në njohurinë e lavdisë së Perëndisë, në fytyrën e Jezu Krishtit.
Кэч Думнезеу, каре а зис: „Сэ луминезе лумина дин ынтунерик”, не-а луминат инимиле, пентру ка сэ фачем сэ стрэлучяскэ лумина куноштинцей славей луй Думнезеу пе фаца луй Исус Христос.
7 Dhe ne e kemi këtë thesar në enë prej balte që epërsia pashoqe e kësaj fuqie të jetë nga Perëndia dhe jo nga ne.
Комоара ачаста о пуртэм ын ниште васе де лут, пентру ка ачастэ путере немайпоменитэ сэ фие де ла Думнезеу, ши ну де ла ной.
8 Ne jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por nuk jemi të ngushtuarderi në fund; jemi ndërdyshas por jo të dëshpëruar;
Сунтем ынколциць ын тоате кипуриле, дар ну ла стрымтоаре; ын гря кумпэнэ, дар ну дезнэдэждуиць;
9 jemi të përndjekur por jo të braktisur; të rrëzuar, por jo të shkatëruar;
пригониць, дар ну пэрэсиць; трынтиць жос, дар ну оморыць.
10 kurdo ne e mbajmë në trupin tonë vdekjen e Zotit Jezus, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në trupin tonë.
Пуртэм ынтотдяуна ку ной, ын трупул ностру, оморыря Домнулуй Исус, пентру ка ши вяца луй Исус сэ се арате ын трупул ностру.
11 Ne që jetojmë, jemi vazhdimisht të dorëzuar në vdekje për Jezusin, që edhe jeta e Jezusit të shfaqet në mishin tonë të vdekshëm.
Кэч ной чей вий тотдяуна сунтем даць ла моарте дин причина луй Исус, пентру ка ши вяца луй Исус сэ се арате ын трупул ностру муритор.
12 Dhe kështu tek ne vepron vdekja, ndërsa në ju jeta.
Астфел кэ ын ной лукрязэ моартя, яр ын вой, вяца.
13 Por, duke pasur të njëjtën frymë besimi, sikurse është shkruar: “Unë besova, prandaj fola”, edhe ne besojmë, prandaj edhe flasim,
Ынсэ фииндкэ авем ачелашь дух де крединцэ, потривит ку чея че есте скрис: „Ам крезут, де ачея ам ворбит!” ши ной кредем, ши де ачея ворбим.
14 duke ditur se ai që ringjalli Zotin Jezus, do të na ringjallë edhe ne nëpërmjet Jezusit dhe do të na paraqesë bashkë me ju.
Ши штим кэ Чел че а ынвият пе Домнул Исус не ва ынвия ши пе ной ымпреунэ ку Исус ши не ва фаче сэ не ынфэцишэм ымпреунэ ку вой.
15 Sepse të gjitha këto gjëra janë për ju, që hiri, duke arritur me anë të shumë personave, të prodhojë falenderim me tepri për lavdi të Zotit.
Кэч тоате ачесте лукрурь се петрек ын фолосул востру, пентру ка харул маре, кэпэтат прин мулць, сэ факэ сэ споряскэ мулцумириле спре слава луй Думнезеу.
16 Prandaj nuk na lëshon zemra; por, edhe pse njeriu ynë i jashtëm shkon në shkatërrim, ai i brendshëm përtërihet nga dita në ditë.
Де ачея, ной ну кэдем де обосялэ. Чи кяр дакэ омул ностру де афарэ се трече, тотушь омул ностру динэунтру се ынноеште дин зи ын зи.
17 Sepse trishtimi ynë i lehtë që është vetëm për një moment, prodhon për ne, një peshë të pamasë e të pashoqe të amshueshme lavdie; (aiōnios g166)
Кэч ынтристэриле ноастре ушоаре де о клипэ лукрязэ пентру ной тот май мулт о греутате вешникэ де славэ. (aiōnios g166)
18 ndërsa ne nuk i drejtojmë sytë ndaj gjërave që duken, por ndaj gjërave që nuk shihen, sepse gjërat që duken janë për një kohë, kurse ato që nuk shihen janë të përjetshme. (aiōnios g166)
Пентру кэ ной ну не уйтэм ла лукруриле каре се вэд, чи ла челе че ну се вэд, кэч лукруриле каре се вэд сунт трекэтоаре, пе кынд челе че ну се вэд сунт вешниче. (aiōnios g166)
