2 e Korintasve 10
1 Personalisht unë, Pali, po ju këshi-lloj me anë të zemërbutësisë dhe të mirësisë së Krishtit; unë, që kur ndodhem vetë midis jush jam i përunjur, ndërsa kur jam larg jush tregohem i guximshëm ndaj jush.
yuSmatpratyakSe namraH kintu parokSe pragalbhaH paulo'haM khrISTasya kSAntyA vinItyA ca yuSmAn prArthaye|
2 Ju lutem, që, kur të vij te ju, të mos jem i detyruar të veproj me guxim me atë siguri, me të cilin mendoj të guxoj kundër disave, që na konsiderojnë sikur ecim sipas mishit.
mama prArthanIyamidaM vayaM yaiH zArIrikAcAriNo manyAmahe tAn prati yAM pragalbhatAM prakAzayituM nizcinomi sA pragalbhatA samAgatena mayAcaritavyA na bhavatu|
3 Sepse, edhe pse ecim në mish, nuk luftojmë sipas mishit,
yataH zarIre caranto'pi vayaM zArIrikaM yuddhaM na kurmmaH|
4 sepse armët e luftës sonë nuk janë prej mishi, por të fuqishme në Perëndinë për të shkatërruar fortesat,
asmAkaM yuddhAstrANi ca na zArIrikAni kintvIzvareNa durgabhaJjanAya prabalAni bhavanti,
5 që të hedhim poshtë mendimet dhe çdo lartësi që ngrihet kundër njohjes së Perëndisë dhe t’ia nënshtrojmë çdo mendim dëgjesës së Krishtit,
taizca vayaM vitarkAn IzvarIyatattvajJAnasya pratibandhikAM sarvvAM cittasamunnatiJca nipAtayAmaH sarvvasaGkalpaJca bandinaM kRtvA khrISTasyAjJAgrAhiNaM kurmmaH,
6 dhe jemi gati të ndëshkojmë çdo mosbindje, kur të bëhet e përkryer bindja juaj.
yuSmAkam AjJAgrAhitve siddhe sati sarvvasyAjJAlaGghanasya pratIkAraM karttum udyatA Asmahe ca|
7 A i shihni gjërat sipas pamjes së jashtme? Në qoftë se dikush është i bindur në veten e tij se është i Krishtit, le ta mendojë këtë përsëri nga vetja e tij: sikurse ai është i Krishtit, ashtu edhe ne jemi të Krishtit.
yad dRSTigocaraM tad yuSmAbhi rdRzyatAM| ahaM khrISTasya loka iti svamanasi yena vijJAyate sa yathA khrISTasya bhavati vayam api tathA khrISTasya bhavAma iti punarvivicya tena budhyatAM|
8 Edhe, nëse unë do ta mburrja veten më tepër për autoritetin tonë, që Zoti na dha për ndërtimin tuaj dhe jo për shkatërrimin tuaj, nuk do të turpërohesha.
yuSmAkaM nipAtAya tannahi kintu niSThAyai prabhunA dattaM yadasmAkaM sAmarthyaM tena yadyapi kiJcid adhikaM zlAghe tathApi tasmAnna trapiSye|
9 Nuk dua të dukem se po kërkoj t’ju tremb me letrat e mia.
ahaM patrai ryuSmAn trAsayAmi yuSmAbhiretanna manyatAM|
10 Sepse dikush thotë: “Letrat e tij janë të ashpra dhe të fuqishme, kurse paraqitja e tij trupore është e dobët, dhe fjala e tij ka pak peshë”.
tasya patrANi gurutarANi prabalAni ca bhavanti kintu tasya zArIrasAkSAtkAro durbbala AlApazca tucchanIya iti kaizcid ucyate|
11 Le ta dijë, pra, ai njeri, se ashtu si jemi në fjalë, me anë të letrave kur jemi larg, të tillë do të jemi edhe me vepra, kur të jemi të pranishëm.
kintu parokSe patrai rbhASamANA vayaM yAdRzAH prakAzAmahe pratyakSe karmma kurvvanto'pi tAdRzA eva prakAziSyAmahe tat tAdRzena vAcAlena jJAyatAM|
12 Sepse nuk guxojmë të renditemi ose të krahasohemi me ata që e rekomandojnë veten e vet; por ata, duke matur veten e tyre dhe duke u krahasuar me veten e tyre, nuk kanë mend.
svaprazaMsakAnAM keSAJcinmadhye svAn gaNayituM taiH svAn upamAtuM vA vayaM pragalbhA na bhavAmaH, yataste svaparimANena svAn parimimate svaizca svAn upamibhate tasmAt nirbbodhA bhavanti ca|
13 Por ne nuk do të mburremi jashtë masës, po sipas masës së rregullës që caqet i caktoi Perëndia, sa të arrijmë deri te ju,
vayam aparimitena na zlAghiSyAmahe kintvIzvareNa svarajjvA yuSmaddezagAmi yat parimANam asmadarthaM nirUpitaM tenaiva zlAghiSyAmahe|
14 Sepse ne nuk po shtrihemi përtej caqeve, sikurse nuk arritëm deri te ju, sepse ne arritëm më të vërtetë deri te ju me anë të predikimit të ungjillit të Krishtit.
yuSmAkaM dezo'smAbhiragantavyastasmAd vayaM svasImAm ullaGghAmahe tannahi yataH khrISTasya susaMvAdenApareSAM prAg vayameva yuSmAn prAptavantaH|
15 Dhe ne nuk mburremi përtej masës për punët e tjetrit, por kemi shpresë se, duke u rritur besimi juaj, ne do të kemi një konsideratë më të madhe ndër ju, sipas cakut tonë,
vayaM svasImAm ullaGghya parakSetreNa zlAghAmahe tannahi, kiJca yuSmAkaM vizvAse vRddhiM gate yuSmaddeze'smAkaM sImA yuSmAbhirdIrghaM vistArayiSyate,
16 sa që përhapim ungjillin edhe përtej vendeve tuaj, pa u mburrur me ato që janë bërë në këtë lëmë nga të tjerë.
tena vayaM yuSmAkaM pazcimadikstheSu sthAneSu susaMvAdaM ghoSayiSyAmaH, itthaM parasImAyAM pareNa yat pariSkRtaM tena na zlAghiSyAmahe|
17 Ai që lëvdohet, le të lëvdohet në Zotin,
yaH kazcit zlAghamAnaH syAt zlAghatAM prabhunA sa hi|
18 sepse nuk miratohet ai që e rekomandon veten e tij, po ai të cilin e rekomandon Zoti.
svena yaH prazaMsyate sa parIkSito nahi kintu prabhunA yaH prazaMsyate sa eva parIkSitaH|
