2 e Korintasve 10

1 Personalisht unë, Pali, po ju këshi-lloj me anë të zemërbutësisë dhe të mirësisë së Krishtit; unë, që kur ndodhem vetë midis jush jam i përunjur, ndërsa kur jam larg jush tregohem i guximshëm ndaj jush.

NOW I Paul myself exhort you by the meekness and gentleness of Christ, who, when present, am indeed lowly among you, but being absent, am bold towards you.

2 Ju lutem, që, kur të vij te ju, të mos jem i detyruar të veproj me guxim me atë siguri, me të cilin mendoj të guxoj kundër disave, që na konsiderojnë sikur ecim sipas mishit.

But I pray, that when I am present I may not be bold with the confidence with which I purpose to act resolutely against some who think of us, as if we walked after the flesh.

3 Sepse, edhe pse ecim në mish, nuk luftojmë sipas mishit,

For though we walk in the flesh, we war not after the flesh:

4 sepse armët e luftës sonë nuk janë prej mishi, por të fuqishme në Perëndinë për të shkatërruar fortesat,

for the weapons of our warfare are not carnal, but mighty through God for the casting down the strong holds of corruption;

5 që të hedhim poshtë mendimet dhe çdo lartësi që ngrihet kundër njohjes së Perëndisë dhe t’ia nënshtrojmë çdo mendim dëgjesës së Krishtit,

laying low proud reasonings, and every high thing which exalteth itself against the knowledge of God, and making every thought captive to the obedience of Christ:

6 dhe jemi gati të ndëshkojmë çdo mosbindje, kur të bëhet e përkryer bindja juaj.

and holding ourselves ready to avenge every act of disobedience, when your obedience is fully proved.

7 A i shihni gjërat sipas pamjes së jashtme? Në qoftë se dikush është i bindur në veten e tij se është i Krishtit, le ta mendojë këtë përsëri nga vetja e tij: sikurse ai është i Krishtit, ashtu edhe ne jemi të Krishtit.

Regard ye the things that are personal? If any man is confident in himself that he is Christ’s, let him reflect again in himself, that as he is Christ’s, so are we Christ’s.

8 Edhe, nëse unë do ta mburrja veten më tepër për autoritetin tonë, që Zoti na dha për ndërtimin tuaj dhe jo për shkatërrimin tuaj, nuk do të turpërohesha.

Yea, and if I should boast somewhat more highly of our authority, which the Lord hath given us for your edification, and not for your destruction, I shall not be ashamed;

9 Nuk dua të dukem se po kërkoj t’ju tremb me letrat e mia.

that I may not seem as if I would terrify you by letters.

10 Sepse dikush thotë: “Letrat e tij janë të ashpra dhe të fuqishme, kurse paraqitja e tij trupore është e dobët, dhe fjala e tij ka pak peshë”.

For his letters indeed, say they, are weighty and forcible, but his bodily presence is feeble, and his speech contemptible.

11 Le ta dijë, pra, ai njeri, se ashtu si jemi në fjalë, me anë të letrave kur jemi larg, të tillë do të jemi edhe me vepra, kur të jemi të pranishëm.

Let such a man be assured of this, that such as we are by word in our letters when absent, such also will we be in deed when we are present.

12 Sepse nuk guxojmë të renditemi ose të krahasohemi me ata që e rekomandojnë veten e vet; por ata, duke matur veten e tyre dhe duke u krahasuar me veten e tyre, nuk kanë mend.

For we will not presume to put ourselves on the level, or compare ourselves with some who vaunt themselves; but they measuring themselves by themselves, and comparing themselves with themselves, have no understanding.

13 Por ne nuk do të mburremi jashtë masës, po sipas masës së rregullës që caqet i caktoi Perëndia, sa të arrijmë deri te ju,

But we will not glory in things beyond our measure, but according to the measure of the rule which God hath marked out for us―a measure that hath reached even unto you.

14 Sepse ne nuk po shtrihemi përtej caqeve, sikurse nuk arritëm deri te ju, sepse ne arritëm më të vërtetë deri te ju me anë të predikimit të ungjillit të Krishtit.

For we stretch not our pretensions beyond bounds, as though we reached not unto you; for we have advanced even unto you in the gospel of Christ:

15 Dhe ne nuk mburremi përtej masës për punët e tjetrit, por kemi shpresë se, duke u rritur besimi juaj, ne do të kemi një konsideratë më të madhe ndër ju, sipas cakut tonë,

not boasting ourselves unmeasurably in other men’s labours; but having hope that when your faith is increased, we shall be enlarged by you according to our rule for more abundant usefulness,

16 sa që përhapim ungjillin edhe përtej vendeve tuaj, pa u mburrur me ato që janë bërë në këtë lëmë nga të tjerë.

to preach the gospel in the regions beyond you, and not to arrogate glory in another man’s line for things already prepared.

17 Ai që lëvdohet, le të lëvdohet në Zotin,

But he that glorieth, let him glory in the Lord.

18 sepse nuk miratohet ai që e rekomandon veten e tij, po ai të cilin e rekomandon Zoti.

For not he who commendeth himself is approved, but he whom the Lord commendeth.