2 i Kronikave 5

1 Kështu u përfundua tërë puna që Salomoni kishte urdhëruar për shtëpinë e Zotit. Atëherë Salomoni solli tërë gjërat që i ati kishte shenjtëruar: argjendin, arin dhe të gjitha veglat, dhe i futi në thesaret e shtëpisë së Perëndisë.

Астфел а фост испрэвитэ тоатэ лукраря пе каре а фэкут-о Соломон пентру Каса Домнулуй. Апой а адус арӂинтул, аурул ши тоате унелтеле пе каре ле ынкинасе Домнулуй татэл сэу, Давид, ши ле-а пус ын вистиерииле Касей луй Думнезеу.

2 Atëherë Salomoni mblodhi në Jeruzalem pleqtë e Izraelit dhe të gjithë krerët e fiseve, princat e familjeve atërore të bijve të Izraelit, për ta çuar lart arkën e besëlidhjes të Zotit nga qyteti i Davidit, domethënë nga Sioni.

Атунч, Соломон а стрынс ла Иерусалим пе бэтрыний луй Исраел ши пе тоате кэпетенииле семинциилор, пе капий фамилиилор копиилор луй Исраел, ка сэ муте дин четатя луй Давид, адикэ дин Сион, кивотул легэмынтулуй Домнулуй.

3 Tërë burrat e Izraelit u mblodhën rreth mbretit për festën që binte në muajin e shtatë.

Тоць бэрбаций луй Исраел с-ау адунат ла ымпэрат пентру сэрбэтоаря дин луна а шаптя.

4 Kështu tërë pleqtë e Izraelit erdhën dhe Levitët morën arkën.

Кынд ау ажунс тоць бэтрыний луй Исраел, левиций ау ридикат кивотул.

5 Ata e çuan lart arkën, çadrën e mbledhjes dhe të gjitha përdorëset e shenjta që ndodheshin në çadër. Këto gjëra i mbartën priftërinjtë dhe Levitët.

Ау адус кивотул, кортул ынтылнирий ши тоате унелтеле сфинте каре ерау ын корт; преоций ши левиций ле-ау дус.

6 Mbreti Salomon dhe tërë asambleja e Izraelit, e mbledhur rreth tij, u grumbulluan rreth arkës dhe flijuan një sasi kaq të madhe dhensh dhe lopësh që nuk mund të numëroheshin as të llogariteshin.

Ымпэратул Соломон ши тоатэ адунаря луй Исраел кематэ ла ел ау стат ынаинтя кивотулуй. Ау жертфит ой ши бой, каре ну се пот нич сокоти, нич нумэра дин причина мулцимий лор.

7 Priftërinjtë e çuan pastaj arkën e besëlidhjes të Zotit në vendin e vet, në shenjtëroren e tempullit, në vendin shumë të shenjtë, nën krahët e kerubinëve.

Преоций ау дус кивотул легэмынтулуй Домнулуй ла локул луй, ын Сфынтул Локаш ал касей, ын Локул Прясфынт, суб арипиле херувимилор.

8 Në fakt kerubinët i shtrinin krahët mbi vendin e arkës dhe mbulonin nga lart arkën dhe shufrat e saj.

Херувимий авяу арипиле ынтинсе песте локул кивотулуй ши акоперяу кивотул ши друӂий луй пе дясупра.

9 Shufrat ishin aq të gjata sa që skajet e tyre në arkë mund të shiheshin përballë vendit shumë të shenjtë, por nuk dukeshin nga jashtë. Ato kanë mbetur atje deri ditën e sotme.

Друӂилор ли се дэдусе о астфел де лунӂиме ынкыт капетеле лор се ведяу ла о депэртаре де кивот динаинтя Сфынтулуй Локаш, дар ну се ведяу де афарэ. Кивотул а фост аколо пынэ ын зиуа де азь.

10 Në arkë nuk kishte asgjë tjetër veç dy pllakave që Moisiu kishte vendosur në malin Horeb, kur Zoti lidhi një besëlidhje me bijtë e Izraelit, kur këta kishin dalë nga Egjipti.

Ын кивот ну ерау декыт челе доуэ табле, пе каре ле пусесе аколо Мойсе, ын Хореб, кынд а фэкут Домнул легэмынт ку копиий луй Исраел, ла еширя лор дин Еӂипт.

11 Tani, ndërsa priftërinjtë dilnin nga vendi i shenjtë (tërë priftërinjtë e pranishëm në të vërtetë ishin shenjtëruar pa respektuar rendin e klasave,

Ын клипа кынд ау ешит преоций дин Локул Сфынт – кэч тоць преоций де фацэ се сфинцисерэ фэрэ сэ май цинэ ширул четелор

12 dhe tërë Levitët këngëtarë, Asafi, Hemani, Jeduthuni, bijtë dhe vëllezërit e tyre, të veshur me li të bardhë, me cembale, harpa dhe qeste në dorë rrinin më këmbë në lindje të altarit, dhe bashkë me ta njëqind e njëzet priftërinjtë që u binin borive)

ши тоць левиций каре ерау кынтэрець: Асаф, Хеман, Иедутун, фиий ши фраций лор, ымбрэкаць ын ин субцире, стэтяу, ла рэсэритул алтарулуй, ку кимвале, алэуте ши харпе ши авяу ку ей о сутэ доуэзечь де преоць каре сунау дин трымбице –

13 dhe kur trumbetarët dhe këngëtarët si një njeri i vetëm bënë të dëgjohet bashkarisht zëri i tyre për të lëvduar dhe për të kremtuar Zotin dhe e ngritën zërin në tingullin e borive, të cembaleve dhe të veglave të tjera muzikore dhe lëvduan Zotin: “Sepse është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon në përjetësi”, ndodhi që shtëpia, shtëpia e Zotit, u mbush me një re,

ши кынд чей че сунау дин трымбице ши чей че кынтау, унинду-се ынтр-ун глас ка сэ мэряскэ ши сэ лауде пе Домнул, ау сунат дин трымбице, кимвале ши челелалте инструменте ши ау мэрит пе Домнул прин ачесте кувинте: „Кэч есте бун, кэч ындураря Луй цине ын вечь!”, ын клипа ачея, каса, ши ануме Каса Домнулуй, с-а умплут ку ун нор.

14 dhe priftërinjtë nuk mundën të rrinin për të shërbyer për shkak të resë, sepse lavdia e Zotit mbushte shtëpinë e Perëndisë.

Преоций н-ау путут сэ май стя аколо ка сэ факэ служба дин причина норулуй, кэч слава Домнулуй умплусе Каса луй Думнезеу.