2 i Kronikave 30

1 Pastaj Ezekia i dërgoi lajmëtarë tërë Izraelit dhe Judës dhe i shkroi gjithashtu letra Efraimit dhe Manasit që të vinin në shtëpinë e Zotit në Jeruzalem për të festuar Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë të Izraelit.

Посла же Езекиа ко всему Израилю и Иуде, и написа послания ко Ефрему и Манассии, да приидут к дому Господню во Иерусалим сотворити пасху Господу Богу Израилеву.

2 Mbreti, paria dhe tërë asambleja në Jeruzalem vendosën ta kremtojnë Pashkën në muajin e dytë;

И усоветова царь и князи и все множество во Иерусалиме сотворити пасху во вторый месяц:

3 në të vërtetë nuk kishin mundur ta kremtonin në kohën e caktuar, sepse priftërinjtë nuk ishin shenjtëruar në numër të mjaftueshëm dhe populli nuk ishte mbledhur në Jeruzalem.

не возмогоша бо сотворити во время свое, яко священницы не очистишася доволни, и людие не у собрашася во Иерусалим.

4 Kjo gjë i pëlqeu mbretit dhe tërë asamblesë.

И угодно бысть слово цареви и всему множеству.

5 Vendosën kështu të shpallin në tërë Izraelin, një njoftim nga Beer-Sheba deri në Dan, që të vijnë në Jeruzalem për të kremtuar Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë të Izraelit, sepse prej shumë vitesh nuk e kishin kremtuar në mënyrën e paracaktuar.

И поставиша слово, да пройдет проповедь во весь Израиль от Вирсавеи даже до Дана, да приидут сотворити пасху Господу Богу Израилеву во Иерусалиме, мнози бо не сотвориша по писанию.

6 Korrierët, pra, shkuan në gjithë Izraelin dhe në Judën me letrat e mbretit dhe të parisë së tij, duke shpallur sipas urdhrit të mbretit: “Bij të Izraelit, kthehuni tek Zoti, Perëndia i Abrahamit, i Isakut dhe i Izraelit, me qëllim që ai të rikthehet pranë asaj që iu ka mbetur dhe që ka shpëtuar nga duart e mbretërve të Asirisë.

И поидоша гонцы с посланьми от царя и от началников во весь Израиль и Иудею по повелению цареву, глаголюще: сынове Израилевы, обратитеся ко Господу Богу Авраамлю и Исаакову и Иаковлю, и обратите спасшихся, иже избыша от руки царя Ассурска,

7 Mos jini si etërit tuaj dhe vëllezërit tuaj, që kanë mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë të etërve të tyre, i cili për këtë shkak i ka braktisur dhe i ka lënë në pikëllim, siç e shihni.

и не будите якоже отцы ваши и братия ваша, иже отступиша от Господа Бога отец своих, и предаде их в погубление, якоже вы видите:

8 Tani mos e fortësoni zverkun si etërit tuaj, por jepini dorën Zotit, ejani në shenjtëroren e tij që ai ka shenjtëruar përjetë dhe i shërbeni Zotit, Perëndisë tuaj, me qëllim që zjarri i zemërimit të tij të largohet nga ju.

и ныне не ожесточите сердец ваших, якоже отцы ваши: дадите славу Господу Богу и внидите во святилище Его, еже освяти во век, и служите Господу Богу вашему, и отвратит от вас гнев ярости Своея:

9 Sepse, në rast se ktheheni tek Zoti, vëllezërit tuaj dhe bijtë tuaj do të trajtohen me dhembshuri nga ata që i kanë internuar dhe do të kthehen në këtë vend, sepse Zoti, Perëndia juaj, është i mëshirshëm dhe zemërmadh dhe nuk do ta heqë fytyrën prej jush, në rast se ktheheni tek ai”.

понеже егда обратитеся вы ко Господу, братия ваша и чада ваша будут в щедротах пред всеми пленившими их, и возвратит в землю сию, зане милостив и щедр Господь Бог наш, и не отвратит лица Своего от нас, аще обратимся к Нему.

10 Dhe korrierët kaluan nga një qytet në tjetrin në vendin e Efraimit dhe të Manasit deri në Zabulon; por njerëzit i përqeshnin dhe talleshin me ta.

И бяху гонцы проходяще от града во град, на горе Ефремли и Манассиине, даже и до Завулона: и быша яко посмеяваеми и поругаеми.

11 Megjithatë disa burra nga Asheri, nga Zabuloni dhe nga Manasi u përulën dhe erdhën në Jeruzalem.

Но мужие от Асира и от Манассии и от Завулона устыдишася и приидоша в Иерусалим и во Иудею.

12 Por në Judë dora e Perëndisë veproi duke u dhënë atyre një zemër të njëllojtë për të kryer urdhrin e mbretit dhe të parisë, sipas fjalës të Zotit.

И бысть рука Господня дати им сердце едино приити, еже сотворити по повелению цареву и князей слово Господне.

13 Një turmë e madhe u mblodh në Jeuzalem për të kremtuar festën e të Ndormëve gjatë muajit të dytë; ishte një kuvend shumë i madh.

И собрашася во Иерусалим людие мнози, да сотворят праздник опресноков в месяц вторый, сонм мног зело.

14 U ngritën dhe zhdukën altarët që ishin në Jeruzalem; zhdukën gjithashtu tërë altarët e temjanit dhe i hodhën në përroin e Kidronit.

И восташа, и разориша олтари, иже во Иерусалиме, и вся, в нихже кадяху идолом, испровергоша и ввергоша их в поток Кедрский,

15 Pastaj flijuan Pashkën, ditën e katërmbëdhjetë të muajit të dytë. Priftërinjtë dhe Levitët, plot turp, u shenjtëruan dhe ofruan olokauste në shtëpinë e Zotit.

и пожроша пасху в четвертыйнадесять день месяца втораго: священницы же и левити умилишася и освятишася, и принесоша всесожжения в дом Господень:

16 Ata zunë vendet që u përkisnin sipas normave të përshkruara nga ligji i Moisiut, njeriut të Perëndisë. Priftërinjtë spërkatnin gjakun, që merrnin nga duart e Levitëve.

и сташа в чине своем по обычаю своему, по заповеди Моисеа человека Божия, и священницы приемляху кровь от руку левитску.

17 Duke qenë se shumë njerëz të asamblesë nuk ishin shenjtëruar, Levitët kishin për detyrë t’i flijonin qengjat e Pashkës për tërë ata që nuk ishin të pastër, për t’ia shenjtëruar Zotit.

Понеже мног народ освящен не бысть, левити же бяху жруще пасху всякому, иже не можаше освятитися Господу:

18 Në të vërtetë një pjesë e madhe e popullit, shumë nga Efraimi, nga Manasi, nga Isakari dhe nga Zabuloni nuk ishin pastruar, dhe e hëngrën njëlloj Pashkën, duke vepruar ndryshe nga sa ishte shkruar. Por Ezekia u lut për ata, duke thënë: “Zoti, që është i mirë, të falë cilindo

понеже болшая часть людий от Ефрема и Манассии, и Иссахара и Завулона освященна не бысть, но ядоша пасху не по писанию.

19 që ia ka kushtuar zemrën e tij të kërkojë Perëndinë, Zotin, Perëndinë e etërve të tij, edhe pa pastrimin që kërkon shenjtërorja”.

И помолися Езекиа о них глаголя Господь Бог благ да умилостивится о всяцем сердцы направившемся еже взыскати Господа Бога отец своих, а не по очищению святынь.

20 Dhe Zoti dëgjoi Ezekian dhe shëroi popullin.

И услыша Господь Езекию и изцели люди.

21 Kështu bijtë e Izraelit, që ishin në Jeruzalem, kremtuan festën e të Ndormëve shtatë ditë me radhë në një atmosferë gëzimi të madh, kurse Levitët dhe priftërinjtë lëvdonin çdo ditë Zotin, duke i kënduar me vegla tingëllonjëse Zotit.

И сотвориша сынове Израилевы обретшиися во Иерусалиме праздник опресноков седмь дний в веселии велице хваляще Господа на всяк день, левити же и священницы во органы Господу.

22 Ezekia i foli zemrës të të gjithë Levitëve që tregonin njohje të mirë të gjërave të Zotit. Kështu ata hëngrën për shtatë ditët e caktuara të festës, duke ofruar flijime falenderimi dhe duke lëvduar Zotin, Perëndinë e etërve të tyre.

И глагола Езекиа ко всякому сердцу левитов, иже имех разум благ ко Господу: и скончаша праздник опресноков седмь дний жруще жертву спасения и исповедающеся Господу Богу отец своих.

23 Pastaj tërë kuvendi vendosi ta kremtojë festën shtatë ditë të tjera; kështu e kremtuan shtatë ditë të tjera me gëzim.

И усоветова весь собор купно сотворити ины седмь дний (праздника): и сотвориша седмь дний иных в веселии.

24 Në fakt Ezekia, mbret i Judës, i kishte falur kuvendit një mijë dema të vegjël dhe shtatë mijë dele; edhe paria i kishte dhuruar kuvendit një mijë dema të vegjël dhe dhjetë mijë dele; dhe një numër i madh priftërinjsh ishte shenjtëruar.

Понеже Езекиа царь Иудин даде начатки всему народу тысящу телцев и седмь тысящ овец: началницы же даша людем телцев тысящу и овец десять тысящ, и освятишася священников множество.

25 Tërë asambleja e Judës kremtoi festën bashkë me priftërinjtë, me Levitët, me tërë asamblenë e atyre që erdhën nga Izraeli dhe me të huajt që kishin mbërritur nga vendin e Izraelit ose që banonin në Judë.

И возрадовася вся церковь, священницы и левити, и все множество Иудино и обретшиися из Иерусалима, и пришелцы пришедшии от земли Израилевы и обитающии во Иудеи.

26 Kështu pati një gëzim të madh në Jeruzalem. Nga koha e Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit, nuk kishte ndodhur asgjë e tillë në Jeruzalem.

И бысть веселие велие во Иерусалиме: яко от дний Соломона, сына Давидова царя Израилева, не бысть таковый праздник во Иерусалиме.

27 Pastaj priftërinjtë Levitë u ngritën dhe bekuan popullin; zëri i tyre u dëgjua dhe lutja e tyre arriti deri në banesën e shenjtë të Zotit në qiell.

И восташа священницы и левити и благословиша людий, и услышан бысть глас их, и прииде моление их в жилище святое Его на небо.