< 2 i Kronikave 30 >

1 Pastaj Ezekia i dërgoi lajmëtarë tërë Izraelit dhe Judës dhe i shkroi gjithashtu letra Efraimit dhe Manasit që të vinin në shtëpinë e Zotit në Jeruzalem për të festuar Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë të Izraelit.
Hezekiah mah Israel prae hoi Judah prae boih ah ca pat pae, Angraeng ih im ohhaih, Jerusalem vangpui ah sak ih misong loihaih poihkung ah, Israel Angraeng Sithaw ih ahmin pakoeh hanah angzo oh, tiah Ephraim hoi Manasseh khaeah doeh ca a paek.
2 Mbreti, paria dhe tërë asambleja në Jeruzalem vendosën ta kremtojnë Pashkën në muajin e dytë;
Khrah hnetto haih naah, misong loihhaih poih sak hanah, siangpahrang mah angmah ih angraengnawk hoi Jerusalem ah kaom rangpuinawk palung adue o.
3 në të vërtetë nuk kishin mundur ta kremtonin në kohën e caktuar, sepse priftërinjtë nuk ishin shenjtëruar në numër të mjaftueshëm dhe populli nuk ishte mbledhur në Jeruzalem.
Qaimanawk loe toksak han kamcuk ah ciimcai o ai, Judah kaminawk doeh Jerusalem ah amkhueng o ai pongah, angmah sakhaih atue thuem ah misong loihhaih poih to sah o thai ai.
4 Kjo gjë i pëlqeu mbretit dhe tërë asamblesë.
Siangpahrang hoi kaminawk loe sak han kaom to baktih hmuen nuiah poeknawm o ai.
5 Vendosën kështu të shpallin në tërë Izraelin, një njoftim nga Beer-Sheba deri në Dan, që të vijnë në Jeruzalem për të kremtuar Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë të Izraelit, sepse prej shumë vitesh nuk e kishin kremtuar në mënyrën e paracaktuar.
Cabu thungah tarik ih baktih toengah, paroeai kasawk atue thungah misong loihhaih poih to sah o vai ai boeh pongah, kaminawk loe angzoh o moe, Jerusalaem ah Israel Angraeng Sithaw khaeah, misong loihhaih poih sak han ih ahmuen to, Israel prae thung boih, Beersheba hoi Dan prae karoek to taphong boih hanah a thuih o.
6 Korrierët, pra, shkuan në gjithë Izraelin dhe në Judën me letrat e mbretit dhe të parisë së tij, duke shpallur sipas urdhrit të mbretit: “Bij të Izraelit, kthehuni tek Zoti, Perëndia i Abrahamit, i Isakut dhe i Izraelit, me qëllim që ai të rikthehet pranë asaj që iu ka mbetur dhe që ka shpëtuar nga duart e mbretërve të Asirisë.
Siangpahrang angmah ih angraengnawk mah paek o ih ca to ca phawkungnawk mah lak o moe, lokpaek ih baktih toengah Israel prae hoi Judah prae boih ah thak o; capat thungah Israel kaminawk, Abraham, Isak hoi Israel acaengnawk ih Angraeng Sithaw khaeah amlaem o let ah; to tih nahaeloe Anih doeh Assyria siangpahrang ban thung hoiah kaloih, anghmat kami, nangcae khaeah, amlaem let tih.
7 Mos jini si etërit tuaj dhe vëllezërit tuaj, që kanë mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë të etërve të tyre, i cili për këtë shkak i ka braktisur dhe i ka lënë në pikëllim, siç e shihni.
Nam panawk ih Angraeng Sithaw hmaa ah zaehaih kasah, nam panawk hoi nam nawkamyanawk baktiah om o hmah; na hnuk o ih baktih toengah, to tiah zaehaih kasah nihcae to Angraeng mah kanung parai ah danpaek boeh.
8 Tani mos e fortësoni zverkun si etërit tuaj, por jepini dorën Zotit, ejani në shenjtëroren e tij që ai ka shenjtëruar përjetë dhe i shërbeni Zotit, Perëndisë tuaj, me qëllim që zjarri i zemërimit të tij të largohet nga ju.
Nam panawk baktiah palungthah o sak hmah, nangmacae hoi nangmacae Angraeng khaeah anghnai oh, anih mah dungzan ah ciimcaisak ih, hmuenciim ah angzo oh; kanung parai nangcae khae palungphuihaih dipsak hanah, na Angraeng Sithaw ih tok to sah oh.
9 Sepse, në rast se ktheheni tek Zoti, vëllezërit tuaj dhe bijtë tuaj do të trajtohen me dhembshuri nga ata që i kanë internuar dhe do të kthehen në këtë vend, sepse Zoti, Perëndia juaj, është i mëshirshëm dhe zemërmadh dhe nuk do ta heqë fytyrën prej jush, në rast se ktheheni tek ai”.
Angraeng khaeah nam laem o let nahaeloe, misong naeh kaminawk mah nam nawkamyanawk hoi na caanawk to tahmenhaih tawn o ueloe, hae prae ah nam laem o let tih; anih khaeah nam laem o let nahaeloe, nangcae ih Angraeng Sithaw loe amlunghaih hoi tahmenhaih hoiah koi pongah, nangcae han mikhmai hawk ving mak ai, tiah ca tarik pae.
10 Dhe korrierët kaluan nga një qytet në tjetrin në vendin e Efraimit dhe të Manasit deri në Zabulon; por njerëzit i përqeshnin dhe talleshin me ta.
Ca phawkungnawk loe Ephraim, Manasseh hoi Zebulun prae thung boih ah, vangpui maeto hoi maeto ah ca to thak o; toe kaminawk mah nihcae to kasae thuih o moe, pahnui o thuih.
11 Megjithatë disa burra nga Asheri, nga Zabuloni dhe nga Manasi u përulën dhe erdhën në Jeruzalem.
Toe Asher, Manasseh hoi Zebulun ih kaminawk loe poek pahnaem o moe, Jerusalem ah caeh o.
12 Por në Judë dora e Perëndisë veproi duke u dhënë atyre një zemër të njëllojtë për të kryer urdhrin e mbretit dhe të parisë, sipas fjalës të Zotit.
Judah prae thung ih kaminawk loe Angraeng ih lok baktih toengah, Angraeng ban thacakhaih nihcae nuiah oh pongah, siangpahrang hoi angraengnawk mah sak atim ih hmuen to poekhaih maeto hoiah sak koehhaih palungthin to a tawnh o.
13 Një turmë e madhe u mblodh në Jeuzalem për të kremtuar festën e të Ndormëve gjatë muajit të dytë; ishte një kuvend shumë i madh.
Khrah hnetto haih naah loe, taeh thuh ai ih takaw caakhaih poih sak hanah, paroeai kaminawk loe Jerusalem ah amkhueng o moe, kalen parai poih to a sak o.
14 U ngritën dhe zhdukën altarët që ishin në Jeruzalem; zhdukën gjithashtu tërë altarët e temjanit dhe i hodhën në përroin e Kidronit.
Nihcae loe angthawk o moe, Jerusalem vangpui ih acaeng kalah kaminawk mah sak o ih hmaicamnawk hoi hmuihoih thlaekhaih hmaicamnawk to lak o pacoengah, Kidron vacong thungah vah o king.
15 Pastaj flijuan Pashkën, ditën e katërmbëdhjetë të muajit të dytë. Priftërinjtë dhe Levitët, plot turp, u shenjtëruan dhe ofruan olokauste në shtëpinë e Zotit.
Khrah hnetto haih ni hatlai palito naah, misong loihhaih poih sakhaih moi to boh o; qaima hoi Levi acaengnawk loe azathaih tongh o pongah, angmacae hoi angmacae to ciimcai ah oh o moe, Angraeng ih im ah hmai angbawnhaih hmuen to sinh o.
16 Ata zunë vendet që u përkisnin sipas normave të përshkruara nga ligji i Moisiut, njeriut të Perëndisë. Priftërinjtë spërkatnin gjakun, që merrnin nga duart e Levitëve.
Sithaw kami Mosi mah paek ih kaalok baktih toengah, angmacae angdoethaih ahmuen ah angdoet o moe, Levi acaengnawk mah paek ih moithii to qaimanawk mah hmaicam ah haeh o.
17 Duke qenë se shumë njerëz të asamblesë nuk ishin shenjtëruar, Levitët kishin për detyrë t’i flijonin qengjat e Pashkës për tërë ata që nuk ishin të pastër, për t’ia shenjtëruar Zotit.
To ah amkhueng kaminawk thungah thoemto kaminawk loe ciimcai o ai pongah, ciimcai ai kaminawk boih Angraeng han ciimcai hanah, Levi acaengnawk mah misong loihhaih poihkung ah tuucaa to boh pae o.
18 Në të vërtetë një pjesë e madhe e popullit, shumë nga Efraimi, nga Manasi, nga Isakari dhe nga Zabuloni nuk ishin pastruar, dhe e hëngrën njëlloj Pashkën, duke vepruar ndryshe nga sa ishte shkruar. Por Ezekia u lut për ata, duke thënë: “Zoti, që është i mirë, të falë cilindo
Ephraim, Manasseh, Issakar, Zebulun prae thung hoiah angzo kaminawk loe angmacae hoi angmacae ciimcai ah om o ai; cabu thungah tarik ih lok to pazui ai ah, moi to a caak o. Hezekiah mah, Kahoih Angraeng mah tahmen nasoe,
19 që ia ka kushtuar zemrën e tij të kërkojë Perëndinë, Zotin, Perëndinë e etërve të tij, edhe pa pastrimin që kërkon shenjtërorja”.
hmuenciim ciimcaihaih daan baktiah, anih loe ciimcai ai cadoeh, ampanawk ih Angraeng Sithaw pakrong koeh kami ih zaehaih to tahmen nasoe, tiah lawkthuih pae.
20 Dhe Zoti dëgjoi Ezekian dhe shëroi popullin.
Hezekiah lawkthuihaih to Angraeng mah tahngaih pae moe, kaminawk to ngantuisak.
21 Kështu bijtë e Izraelit, që ishin në Jeruzalem, kremtuan festën e të Ndormëve shtatë ditë me radhë në një atmosferë gëzimi të madh, kurse Levitët dhe priftërinjtë lëvdonin çdo ditë Zotin, duke i kënduar me vegla tingëllonjëse Zotit.
Jerusalem ah kaom Israel caanawk loe taeh thuh ai ih takaw caakhaih poih to ni sarihto thung anghoehaih hoiah sak o; Levi acaengnawk hoi qaimanawk loe ni thokkruek atuenpawknawk hoiah Angraeng khaeah Angmah saphawhaih laa to sak o.
22 Ezekia i foli zemrës të të gjithë Levitëve që tregonin njohje të mirë të gjërave të Zotit. Kështu ata hëngrën për shtatë ditët e caktuara të festës, duke ofruar flijime falenderimi dhe duke lëvduar Zotin, Perëndinë e etërve të tyre.
Angraeng ih lok patukkung Levi acaengnawk boih khaeah, Hezekiah mah thapaekhaih lok to thuih pae; ni sarihto thung poihsak o moe, a caak o; angdaehhaih hmuen to tathlangh o moe, angmacae ampanawk ih Angraeng Sithaw hmaa ah zaehaih to taphong o.
23 Pastaj tërë kuvendi vendosi ta kremtojë festën shtatë ditë të tjera; kështu e kremtuan shtatë ditë të tjera me gëzim.
Poihkung ah angzo kaminawk mah ni sarihto thung poihsak patomh han thuih o pongah, anghoehaih hoiah ni sarihto thung poih to sak patomh o let.
24 Në fakt Ezekia, mbret i Judës, i kishte falur kuvendit një mijë dema të vegjël dhe shtatë mijë dele; edhe paria i kishte dhuruar kuvendit një mijë dema të vegjël dhe dhjetë mijë dele; dhe një numër i madh priftërinjsh ishte shenjtëruar.
Judah siangpahrang Hezekiah mah rangpui hanah maitaw tae sangto, tuucaa sang sarihto paek; angraengnawk mah doeh maitaw tae sangto hoi tuucaa sang hato paek o toeng; paroeai pop qaimanawk doeh angmacae hoi angmacae to ciimcai ah oh o.
25 Tërë asambleja e Judës kremtoi festën bashkë me priftërinjtë, me Levitët, me tërë asamblenë e atyre që erdhën nga Izraeli dhe me të huajt që kishin mbërritur nga vendin e Izraelit ose që banonin në Judë.
Qaima hoi Levi acaengnawk, Judah prae thung hoiah angzo kaminawk boih, Israel prae thung hoiah angzo kaminawk boih, Israel prae thung hoiah angzo angvinnawk boih hoi Judah prae ah kaom kaminawk boih loe anghoehaih hoiah oh o.
26 Kështu pati një gëzim të madh në Jeruzalem. Nga koha e Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit, nuk kishte ndodhur asgjë e tillë në Jeruzalem.
To tiah Jerusalem vangpui ah kalen parai anghoehaih to oh; Israel siangpahrang David capa Solomon dung pacoeng hoi to tiah kalen parai anghoehaih to Jerusalem ah om ai boeh.
27 Pastaj priftërinjtë Levitë u ngritën dhe bekuan popullin; zëri i tyre u dëgjua dhe lutja e tyre arriti deri në banesën e shenjtë të Zotit në qiell.
Qaima hoi Levi acaengnawk loe angdoet o moe, kaminawk han tahamhoihaih paek o; nihcae lawkthuihaih lok loe, a ohhaih hmuenciim, van khoek to phak, nihcae lawkthuihaih lok to Angraeng mah tahngaih pae.

< 2 i Kronikave 30 >