1 i Samuelit 30

1 Kur Davidi dhe njerëzt e tij arritën në Tsiklag ditën e tretë, Amalekitët kishin kryer një plaçkitje në Negev dhe në Tsiklag; kishin pushtuar Tsiklagun dhe i kishin vënë zjarrin;

Or, lorsque David et ses hommes arrivèrent à Siceleg, au troisième jour, les Amalécites avaient fait une irruption du côté austral, contre Siceleg, avaient battu Siceleg et l’avaient mise à feu.

2 kishin zënë robër gratë dhe tërë ata që ndodheshin aty, të vegjël a të rritur; nuk kishin vrarë asnjeri, por i kishin marrë me vete dhe kishin shkuar.

Et ils avaient emmené les femmes captives, et depuis le plus petit jusqu’au grand: ils n’avaient tué personne; mais ils avaient tout emmené avec eux, et ils s’en allaient par leur chemin.

3 Kur Davidi dhe njerëzit e tij arritën në qytet, ja, qyteti ishte shkatërruar nga zjarri, dhe gratë, bijtë dhe bijat e tyre i kishin marrë me vete si robër.

Lors donc que David et ses hommes furent arrivés à la ville, et qu’ils eurent trouvé qu’elle avait été mise à feu, et que leurs femmes, leurs fils et leurs filles avaient été emmenées captives,

4 Atëherë Davidi dhe tërë ata që ishin me të ngritën zërin dhe qanë, deri sa nuk patën forcë të qajnë.

David et le peuple qui était avec lui élevèrent leurs voix, et pleurèrent jusqu’à ce que les larmes leur manquèrent.

5 Dy bashkëshortet e Davidit, Jezreelitja Ahinoama dhe Karmelitja Abigail, e cila kishte qënë bashkëshorte e Nabalit, figuronin gjithashtu midis robërve.

Car même les deux femmes de David, Achinoam de Jezraël, et Abigaïl, femme de Nabal du Carmel, avaient été emmenées captives.

6 Davidi ishte shqetësuar shumë se njerëzit flisnin për ta vrarë atë me gurë, sepse të gjithë e kishin shpirtin të trishtuar për shkak të bijve dhe të bijave të tyre; por Davidi u forcua tek Zoti, Perëndia i tij.

Et David fut très contristé; car le peuple voulait le lapider, parce que l’âme de chacun était dans l’amertume à cause de ses fils et de ses filles; mais David se fortifia dans le Seigneur son Dieu.

7 Pastaj Davidi i tha priftit Abiathar, birit të Ahimelekut: “Të lutem, më sill efodin”. Abiathari i solli efodin Davidit.

Et il dit à Abiathar, le prêtre, fils d’Achimélech: Approchez-moi l’éphod. Et Abiathar approcha l’éphod de David.

8 Kështu Davidi u këshillua me Zotin dhe e pyeti: “A duhet ta ndjek këtë bandë? Do ta arrij?”. Zoti iu përgjegj: “Ndiqe, sepse do ta arrish me siguri dhe do të rimarrësh pa tjetër çdo gjë”.

Et David consulta le Seigneur, disant: Poursuivrai-je ces brigands, et les prendrai-je, ou non? Et le Seigneur lui répondit: Poursuis, car, sans doute, tu les prendras, et tu recouvreras le butin.

9 Kështu Davidi u nis me gjashtëqind njerëzit që kishte me vete dhe arriti në përruan Besor, ku u ndalën ata që kishin mbetur prapa;

David s’en alla donc, lui et les six cents hommes qui étaient avec lui, et ils vinrent jusqu’au torrent de Bésor; et quelques-uns fatigués s’arrêtèrent.

10 por Davidi vazhdoi ndjekjen me katërqind njerëz, kurse dyqind mbetën prapa, sepse ishin tepër të lodhur për të kapërcyer përruan e Besorit.

Mais David les poursuivit avec quatre cents hommes; car deux cents s’étaient arrêtés, qui, fatigués, ne pouvaient passer le torrent de Bésor.

11 Gjetën në fushë një Egjiptas dhe ia çuan Davidit. I dhanë bukë për të ngrënë dhe ujë për të pirë;

Et ils trouvèrent un Egyptien dans la campagne, et ils l’amenèrent à David, et ils lui donnèrent du pain pour manger, et de l’eau pour boire;

12 i dhanë gjithashtu një copë bukë fiku dhe dy vile rrushi. Pasi hëngri, ai e mblodhi veten, sepse nuk kishte ngrënë bukë as nuk kishte pirë ujë tri ditë e tri netë me radhë.

Et de plus une partie d’une panerée de figues sèches et deux grappes de raisins secs. Lorsqu’il eut mangé ces choses, ses esprits revinrent, et il fut restauré; car il n’avait pas mangé de pain ni bu d’eau pendant trois jours et trois nuits.

13 Davidi e pyeti: “Ti kujt i përket dhe nga vjen?”. Ai u përgjegj: “Jam një egjiptas i ri, shërbëtor i një Amalekiti; pronari im më braktisi, sepse tri ditë më parë u sëmura.

C’est pourquoi David lui demanda: À qui es-tu? et d’où es-tu? et où vas-tu? Celui-ci répondit: Je suis un jeune Egyptien, esclave d’un Amalécite; mais mon maître m’a abandonné, parce que je tombai malade avant-hier.

14 Kemi bërë një plaçkitje në jug të Kerethejve, në territorin e Judës dhe në jug të Tsalebit, dhe i kemi vënë zjarrin Tsiklagut”.

Car nous, nous avons fait une sortie vers la région australe du Céréthien, et contre Juda, et vers le midi de Caleb, et nous avons mis Siceleg à feu,

15 Davidi i tha: “A mund të më çosh poshtë ku ndodhet kjo bandë?”. Ai u përgjegj: “Betomu në emër të Perëndisë që nuk do të më vrasësh dhe nuk do të më dorëzosh në duart e pronarit tim, dhe unë do të çoj poshtë, aty ku gjendet kjo bandë”.

Et David lui dit: Peux-tu me conduire vers cette troupe? L’Egyptien répondit: Jurez-moi par Dieu, que vous ne me tuerez point, et que vous ne me livrerez point aux mains de mon maître, et moi je vous conduirai vers cette troupe. Et David lui jura.

16 Dhe e çoi poshtë; dhe ja Amalekitët ishin shpërndarë në të gjithë vendin; hanin, pinin dhe bënin festë për plaçkën e madhe që kishin sjellë nga vendi i Filistejve dhe nga vendi u Judës.

Et lorsque l’Egyptien l’eut conduit, voilà que les Amalécites étaient couchés sur la face de toute la terre, mangeant et buvant, et comme célébrant un jour de fête, pour tout le butin, et les dépouilles qu’ils avaient enlevés de la terre des Philistins, et de la terre de Juda.

17 Davidi i sulmoi nga muzgu deri në mbrëmjen e ditës tjetër; asnjeri prej tyre nuk shpëtoi, përveç katërqind të rinjve që u hipën deveve dhe ia mbathën.

Et David les battit depuis le soir jusqu’au soir du jour suivant, et il n’en échappa aucun, sinon quatre cents jeunes hommes qui étaient montés sur les chameaux, et s’étaient enfuis.

18 Kështu Davidi rimori të gjitha ato që Amalekitët kishin marrë me vete; Davidi gjeti edhe dy gratë e tij.

David donc reprit tout ce que les Amalécites avaient emporté, ainsi il reprit ses deux femmes.

19 Kështu ata nuk humbën asgjë, as të vegjëlit as të rriturit, as bijtë as bijat, as plaçkat dhe as ndonjë gjë tjetër që u kishin marrë. Davidi i rimori të gjitha.

Et rien ne manqua, depuis le petit jusqu’au grand, tant des fils que des filles, ni des dépouilles; car tout ce qu’ils avaient pris, David le ramena entièrement.

20 Kështu Davidi shtiu në dorë kopetë e bagëtisë së imët dhe tufat e bagëtisë së trashë; dhe ata që ecnin para bagëtive thonin: “Kjo është plaçka e Davidit!”.

Il retira donc tous les troupeaux de menu et de gros bétail, et les fit marcher devant lui; et on disait: Voici le butin de David.

21 Pastaj Davidi arriti te dyqind njerëzit që kishin qenë tepër të lodhur për të shkuar pas Davidit që ai i kishte lënë në përruan e Besorit. Këta i dolën para Davidit dhe njerëzve që ishin me të. Kështu Davidi iu afrua atyre dhe i përshëndeti.

David vint ensuite vers les deux cents hommes, qui, fatigués, s’étaient arrêtés et n’avaient pu suivre David, et à qui il avait commandé de rester au torrent de Bésor; ceux-ci sortirent au devant de David et du peuple qui était avec lui. Or, David s’approchant du peuple, le salua pacifiquement.

22 Atëherë tërë njerëzit e këqij dhe të poshtër që kishin shkuar me Davdin filluan të thonë: “Me qenë se këta nuk erdhën me ne; nuk do t’u japim asgjë nga plaçka që kemi shtënë në dorë, përveç grave dhe fëmijve të secilit; t’i marrin dhe të ikin!”.

Mais tout homme très méchant et inique, d’entre les hommes qui étaient allés avec David, répondant, dit: Parce qu’ils ne sont pas venus avec nous, nous ne leur donnerons rien du butin que nous avons repris; mais que chacun se contente de sa femme et de ses enfants; et, lorsqu’ils les auront reçus, qu’ils se retirent.

23 Por Davidi tha: “Mos u sillni kështu, o vëllezërit e mi, me atë që Zoti na ka dhënë duke na mbrojtur dhe duke vënë në duart tona bandën që kishte ardhur kundër nesh.

Mais David dit: Ce n’est pas ainsi, mes frères, que vous disposerez des biens que le Seigneur nous a livrés, il nous a conservés, et a mis en nos mains les brigands qui étaient sortis violemment contre nous;

24 Po kush do t’ju dëgjojë në këtë propozim? E njëjtë ka për të qenë pjesa e atij që shkon për të luftuar dhe e atij që rri pranë plaçkave; do t’i ndajmë pjesët bashkë”.

Et nul ne vous écoutera sur cette parole; car égale sera la part de celui qui est descendu au combat, et de celui qui est resté près des bagages, et ils partageront également.

25 Qysh prej asaj dite u veprua kështu; Davidi e bëri atë statut dhe normë për Izraelin deri në ditën e sotme.

Or, c’est ce qui a été fait depuis ce jour-là, et dans la suite établi, fixé, et comme une loi dans Israël jusqu’à ce jour.

26 Kur Davidi u kthye në Tsiklag, një pjesë të plaçkës ua dërgoi pleqve të Judës, miq të tij, duke thënë: “Ja një dhuratë e ardhur nga plaçka që u morëm armiqve të Zotit”.

David donc vint à Siceleg, et il envoya des dons du butin pris aux anciens de Juda, ses proches, disant: Recevez cette bénédiction du butin des ennemis du Seigneur;

27 U dërgoi atyre të Bethelit, të Ramothit të Negevit dhe atyre të Jatirit,

À ceux qui étaient à Béthel, à ceux qui étaient à Ramoth vers le midi, à ceux qui étaient à Jéther,

28 atyre të Areorit, atyre të Sifmothit, atyre të Eshtemoas,

À ceux qui étaient à Aroer, à ceux qui étaient à Séphamoth, à ceux qui étaient à Esthamo.

29 atyre të Rakalit, atyre të qyteteve të Jerameelitëve dhe atyre të qyteteve të Kenejve,

À ceux qui étaient à Rachat, à ceux qui étaient dans le? villes de Jéraméel, à ceux qui étaient dans les villes de Céni,

30 atyre të Hormahut, atyre të Kor-Ashanit, atyre të Athakut,

À ceux qui étaient à Arama, à ceux qui étaient sur le lac d’Asan, à ceux qui étaient à Athach,

31 atyre të Hebronit dhe atyre të të gjithë vendeve nga kishte kaluar Davidi me njerëzit e tij.

À ceux qui étaient à Hébron, et aux autres qui étaient dans les lieux dans lesquels avaient demeuré David, lui-même, et ses hommes.