1 e Korintasve 11

1 Më imitoni mua, ashtu si unë jam imitues i Krishtit.

he bhrAtaraH, yUyaM sarvvasmin kAryye mAM smaratha mayA ca yAdRgupadiSTAstAdRgAcarathaitatkAraNAt mayA prazaMsanIyA Adhbe|

2 Dhe unë po ju lavdëroj, vëllezër, që më kujtoni në të gjitha gjërat dhe i zbatoni porositë ashtu siç ua kam transmetuar.

tathApi mamaiSA vAJchA yad yUyamidam avagatA bhavatha,

3 Por dua që të dini se kreu i çdo njeriu është Krishti, edhe kreu i gruas është burri; edhe kreu i Krishtit është Perëndia.

ekaikasya puruSasyottamAGgasvarUpaH khrISTaH, yoSitazcottamAGgasvarUpaH pumAn, khrISTasya cottamAGgasvarUpa IzvaraH|

4 Çdo burrë, kur lutet ose profetizon kokëmbuluar, turpëron kryet e tij.

aparam AcchAditottamAGgena yena puMsA prArthanA kriyata IzvarIyavANI kathyate vA tena svIyottamAGgam avajJAyate|

5 Edhe çdo grua, që lutet ose profetizon kokëzbuluar, turpëron kryet e saj, sepse është njëlloj sikur të ishte e rruar.

anAcchAditottamAGgayA yayA yoSitA ca prArthanA kriyata IzvarIyavANI kathyate vA tayApi svIyottamAGgam avajJAyate yataH sA muNDitaziraHsadRzA|

6 Sepse në qoftë se gruaja nuk mbulohet, le t’ia presin flokët; por në qoftë se për gruan është turp të qethet a të rruhet, le të mbulojë kryet.

anAcchAditamastakA yA yoSit tasyAH ziraH muNDanIyameva kintu yoSitaH kezacchedanaM ziromuNDanaM vA yadi lajjAjanakaM bhavet tarhi tayA svazira AcchAdyatAM|

7 Sepse burri nuk duhet të mbulojë kryet, sepse është shëmbëllimi dhe lavdia e Perëndisë, kurse gruaja është lavdia e burrit,

pumAn Izvarasya pratimUrttiH pratitejaHsvarUpazca tasmAt tena ziro nAcchAdanIyaM kintu sImantinI puMsaH pratibimbasvarUpA|

8 sepse burri nuk është nga gruaja, por gruaja nga burri,

yato yoSAtaH pumAn nodapAdi kintu puMso yoSid udapAdi|

9 edhe sepse burri nuk u krijua për gruan, por gruaja për burrin.

adhikantu yoSitaH kRte puMsaH sRSTi rna babhUva kintu puMsaH kRte yoSitaH sRSTi rbabhUva|

10 Prandaj gruaja, për shkak të engjëjve, duhet të ketë një shenjë pushteti mbi kryet.

iti heto rdUtAnAm AdarAd yoSitA zirasyadhInatAsUcakam AvaraNaM dharttavyaM|

11 Gjithsesi në Zotin as burri s’është pa gruan, as gruaja pa burrin,

tathApi prabho rvidhinA pumAMsaM vinA yoSinna jAyate yoSitaJca vinA pumAn na jAyate|

12 sepse sikurse gruaja vjen nga burri, ashtu edhe burri lind nëpërmjet gruas, dhe çdo gjë vjen nga Perëndia.

yato yathA puMso yoSid udapAdi tathA yoSitaH pumAn jAyate, sarvvavastUni cezvarAd utpadyante|

13 Gjykoni ndër veten tuaj. A i ka hije gruas t’i lutet Perëndisë pa u mbuluar?

yuSmAbhirevaitad vivicyatAM, anAvRtayA yoSitA prArthanaM kiM sudRzyaM bhavet?

14 Po vetë natyra, a nuk ju mëson se, në qoftë se një burrë i mban flokët të gjata, kjo është çnderim për të?

puruSasya dIrghakezatvaM tasya lajjAjanakaM, kintu yoSito dIrghakezatvaM tasyA gauravajanakaM

15 Por në qoftë se gruaja i ka flokët të gjata, kjo është lavdi për të, sepse flokët i janë dhënë asaj për mbulesë.

yata AcchAdanAya tasyai kezA dattA iti kiM yuSmAbhiH svabhAvato na zikSyate?

16 Por në qoftë se ndokush mendon të kundërshtojë, ne s’kemi zakon të tillë, as kishat e Perëndisë.

atra yadi kazcid vivaditum icchet tarhyasmAkam IzvarIyasamitInAJca tAdRzI rIti rna vidyate|

17 Por, duke porositur këtë, unë nuk ju lavdëroj, se ju mblidheni, jo për më të mirën, po për më të keqen.

yuSmAbhi rna bhadrAya kintu kutsitAya samAgamyate tasmAd etAni bhASamANena mayA yUyaM na prazaMsanIyAH|

18 Para së gjithash, sepse dëgjoj se kur bashkoheni në asamble ka midis jush përçarje, dhe pjesërisht e besoj.

prathamataH samitau samAgatAnAM yuSmAkaM madhye bhedAH santIti vArttA mayA zrUyate tanmadhye kiJcit satyaM manyate ca|

19 Sepse duhet të ketë midis jush edhe grupime, që të njihen në mes tuaj ata që janë të sprovuar.

yato heto ryuSmanmadhye ye parIkSitAste yat prakAzyante tadarthaM bhedai rbhavitavyameva|

20 Kur mblidheni bashkë, pra, në një vend, kjo që bëni nuk është për të ngrënë darkën e Zotit,

ekatra samAgatai ryuSmAbhiH prabhAvaM bhejyaM bhujyata iti nahi;

21 sepse, në të ngrënët, gjithësecili merr darkën e vet më përpara; dhe njëri ka uri dhe tjetri është i dehur.

yato bhojanakAle yuSmAkamekaikena svakIyaM bhakSyaM tUrNaM grasyate tasmAd eko jano bubhukSitastiSThati, anyazca paritRpto bhavati|

22 A nuk keni, pra, shtëpi për të ngrënë e për të pirë? Apo përbuzni kishën e Perëndisë dhe turpëroni ata që s’kanë asgjë? Çfarë t’ju them juve? T’ju lavdëroj? Për këtë nuk ju lëvdoj.

bhojanapAnArthaM yuSmAkaM kiM vezmAni na santi? yuSmAbhi rvA kim Izvarasya samitiM tucchIkRtya dInA lokA avajJAyante? ityanena mayA kiM vaktavyaM? yUyaM kiM mayA prazaMsanIyAH? etasmin yUyaM na prazaMsanIyAH|

23 Sepse unë mora nga Zoti atë që ju transmetova edhe juve; se Zoti Jezus, në atë natë që po tradhtohej, mori bukën

prabhuto ya upadezo mayA labdho yuSmAsu samarpitazca sa eSaH|

24 dhe, si falënderoi, e theu dhe tha: “Merrni, hani; ky është trupi im që është thyer për ju; bëni këtë në përkujtimin tim”.

parakarasamarpaNakSapAyAM prabhu ryIzuH pUpamAdAyezvaraM dhanyaM vyAhRtya taM bhaGktvA bhASitavAn yuSmAbhiretad gRhyatAM bhujyatAJca tad yuSmatkRte bhagnaM mama zarIraM; mama smaraNArthaM yuSmAbhiretat kriyatAM|

25 Gjithashtu, pas darkës, mori edhe kupën, duke thënë: “Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim; bëni këtë sa herë që të pini, në përkujtimin tim”.

punazca bhejanAt paraM tathaiva kaMsam AdAya tenoktaM kaMso'yaM mama zoNitena sthApito nUtananiyamaH; yativAraM yuSmAbhiretat pIyate tativAraM mama smaraNArthaM pIyatAM|

26 Sepse sa herë të hani nga kjo bukë ose të pini nga kjo kupë, ju shpallni vdekjen e Zotit, derisa ai të vijë.

yativAraM yuSmAbhireSa pUpo bhujyate bhAjanenAnena pIyate ca tativAraM prabhorAgamanaM yAvat tasya mRtyuH prakAzyate|

27 Prandaj ai që ha nga kjo bukë ose pi nga kjo kupë e Zotit padenjësisht, do të jetë fajtor i trupit dhe i gjakut të Zotit.

aparaJca yaH kazcid ayogyatvena prabhorimaM pUpam aznAti tasyAnena bhAjanena pivati ca sa prabhoH kAyarudhirayo rdaNDadAyI bhaviSyati|

28 Por secili të shqyrtojë vetveten dhe kështu të hajë nga buka e të pijë nga kupa,

tasmAt mAnavenAgra AtmAna parIkSya pazcAd eSa pUpo bhujyatAM kaMsenAnena ca pIyatAM|

29 sepse ai që ha dhe pi padenjësisht, ha dhe pi një dënim për veten e tij, sepse nuk e dallon trupin e Zotit.

yena cAnarhatvena bhujyate pIyate ca prabhoH kAyam avimRzatA tena daNDaprAptaye bhujyate pIyate ca|

30 Për këtë arsye ka në mes jush shumë të dobët e të sëmurë, dhe shumë vdesin.

etatkAraNAd yuSmAkaM bhUrizo lokA durbbalA rogiNazca santi bahavazca mahAnidrAM gatAH|

31 Sepse, po të shqyrtonim veten tonë, nuk do të gjykoheshim.

asmAbhi ryadyAtmavicAro'kAriSyata tarhi daNDo nAlapsyata;

32 Por kur gjykohemi, ndreqemi nga Zoti, që të mos dënohemi bashkë me botën.

kintu yadAsmAkaM vicAro bhavati tadA vayaM jagato janaiH samaM yad daNDaM na labhAmahe tadarthaM prabhunA zAstiM bhuMjmahe|

33 Prandaj, o vëllezërit e mi, kur mblidheni për të ngrënë, pritni njeri tjetrin.

he mama bhrAtaraH, bhojanArthaM militAnAM yuSmAkam ekenetaro'nugRhyatAM|

34 Dhe në qoftë se dikush ka uri, le të hajë në shtëpi, që të mos mblidheni për dënim. Dhe gjërat e tjera, kur të vij, do t’i rregulloj.

yazca bubhukSitaH sa svagRhe bhuGktAM| daNDaprAptaye yuSmAbhi rna samAgamyatAM| etadbhinnaM yad AdeSTavyaM tad yuSmatsamIpAgamanakAle mayAdekSyate|