Luke 10
1 Now after these things, the Lord also appointed seventy others, and sent them two by two ahead of him into every city and place where he was about to come.
Тунчи о Рай вытидя инке эхтадэш сытярнэн и бишалдя по дуй англал Пэстэ андэ всаворэ фороря и тхана, каринг камэлас Ежэно тэ жал.
2 Then he said to them, “The harvest is indeed plentiful, but the laborers are few. Pray therefore to the Lord of the harvest, that he may send out laborers into his harvest.
Вов пхэндя лэнди: — Пэ мал вся выбариля, трэбуй тэ стидэ, а бутярнэн цыра. Мангэн Хулас, кай Вов тэ выбишалэл бутярнэн пэ мал тэ стидэ вся, со бариля.
3 Go your ways. Behold, I send you out as lambs among wolves.
Жантэ! Мэ бишалав тумэн, сар бакрорэн машкар рува.
4 Carry no purse, nor wallet, nor sandals. Greet no one on the way.
На лэн пэса ни тышыла, ни траста, ни пэрналэ, и никаса пав дром на ашэн тэ дэн дума.
5 Into whatever house you enter, first say, ‘Peace be to this house.’
Кала авэна тэ зажан андо чер, майанглал пхэнэн: «Тэ авэн бахталэ».
6 If a son of peace is there, your peace will rest on him; but if not, it will return to you.
Сар андэ кодва чер жувэл шаво бахтатиро, тунчи авэла пэр лэстэ бахт тумари, а сар на прилэла, тунчи тумари бахт рисавэла тумэндэ.
7 Remain in that same house, eating and drinking the things they give, for the laborer is worthy of his wages. Don’t go from house to house.
Андо кодва чер ашэнпэ, на пэрэжан андав чер черэстэ, хантэ и пэнтэ кода, со лэндэ исин. Ко терэл бути, вов ашэл, кай лэсти тэ потинэн.
8 Into whatever city you enter and they receive you, eat the things that are set before you.
Сар тумэ зажана андо форо и тумэн котэ прилэна, хантэ вся, со тумэнди дэна,
9 Heal the sick who are there and tell them, ‘God’s Kingdom has come near to you.’
састярэн лэндирэ насвалэн, савэ котэ исин, тай пхэнэнтэ лэнди: «Тхагаримос лэ Дэвлэско пашыля тумэндэ».
10 But into whatever city you enter and they don’t receive you, go out into its streets and say,
Сар тумэ зажана андо екх форо и тумэн котэ на прилэна, жан пай гасы калэ форостирэ и пхэнэн:
11 ‘Even the dust from your city that clings to us, we wipe off against you. Nevertheless know this, that God’s Kingdom has come near to you.’
«И о прахо тумарэ форостар, саво приашыля кай амарэ пэрнэ, амэ обмарас пэр тумэндэ. Нэ жанэн: Тхагаримос Дэвлэско пашэ!»
12 I tell you, it will be more tolerable in that day for Sodom than for that city.
Пхэнав тумэнди, со андо кодва дес Содомостирэ манушэнди авэла майлокхо, сар калэ форости.
13 “Woe to you, Chorazin! Woe to you, Bethsaida! For if the mighty works had been done in Tyre and Sidon which were done in you, they would have repented long ago, sitting in sackcloth and ashes.
Бида тути, форо Хоразино! Бида тути, форо Вифсаида! Сар андэ фороря Тиро и Сидоно тэ авэл тердо скачи диворя, сар тумэндэ, то дэлмут онэ урявдэпэ андэ кали йида и бэшэнас андо пепло, каисавэнас.
14 But it will be more tolerable for Tyre and Sidon in the judgment than for you.
Но Тирости и Сидоности авэла фэдэр по сындо, сар тумэнди.
И ту, Капернаумо, гындос, кай авэса вазгло кав болыбэн? Най, ту авэса сшуто андо адо. (Hadēs g86)
16 Whoever listens to you listens to me, and whoever rejects you rejects me. Whoever rejects me rejects him who sent me.”
Тунчи Вов пхэндя сытярнэнди: — Ко ашунэл тумэн, ашунэл Ман, а ко отпхэндёл тумэндар, и Мандар отпхэндёл. А ко отпхэндёл Мандар, отпхэндёл Колэстар, ко бишалдя Ман.
17 The seventy returned with joy, saying, “Lord, even the demons are subject to us in your name!”
Эхтадэш сытярнэн рисайле кав Исусо радомаса: — Рай, — пхэнэнас онэ, — и бэнга кандэн амэн, кала амэ припхэнас лэнди Тирэ алавэса!
18 He said to them, “I saw Satan having fallen like lightning from heaven.
Исусо пхэндя: — Мэ дикхлем, сар о Сатана пэля пав болыбэн, сар молния!
19 Behold, I give you authority to tread on serpents and scorpions, and over all the power of the enemy. Nothing will in any way hurt you.
Акэ, Мэ дав тумэнди баримос тэ тасавэн сапэн и скорпионон, тай всавори вражымастири зор, ай тумэнди нико на терла бида.
20 Nevertheless, don’t rejoice in this, that the spirits are subject to you, but rejoice that your names are written in heaven.”
Нэ радосавэн на колэсти, со духоря кандэн тумэн, ай радосавэн колэсти, со тумарэ алава запистросардэ по болыбэн.
21 In that same hour, Jesus rejoiced in the Holy Spirit, and said, “I thank you, O Father, Lord of heaven and earth, that you have hidden these things from the wise and understanding, and revealed them to little children. Yes, Father, for so it was well-pleasing in your sight.”
Андэ кодья вряма Исусо радосайля андо Свэнто Духо и пхэндя: — Мэ лашарав Тут, Дадэ, Рай Дэл по болыбэн и пэ пхув, пала кода, со Ту гаравдян када годявэр и сытярнэ манушэндар и отпхэрнадян када бэяцэнди. Кадя, Дадэ, када сас Тири лащи воля!
22 Turning to the disciples, he said, “All things have been delivered to me by my Father. No one knows who the Son is, except the Father, and who the Father is, except the Son, and he to whomever the Son desires to reveal him.”
Дад отдя Манди вся. Нико на жанэл, ко исин Шаво, качи о Дад. И нико на жанэл, ко исин Дад, сар качи о Шаво и кодва, касти Шаво камэл тэ отпхэрнавэл Лэс.
23 Turning to the disciples, he said privately, “Blessed are the eyes which see the things that you see,
Тунчи Вов обрисайля кай Пэстирэ сытярнэ, пхэндя кадя: — Бахталэ якха, савэ дикхэн кода, со тумэ дикхэн!
24 for I tell you that many prophets and kings desired to see the things which you see, and didn’t see them, and to hear the things which you hear, and didn’t hear them.”
Мэ пхэнав тумэнди, со бут пророкоря и тхагара камэнас тэ дикхэн кода, со тумэ дикхэн, и на дикхле, и камэнас тэ шунэн кода, со тумэ ашунэн, и на ашундэ.
25 Behold, a certain lawyer stood up and tested him, saying, “Teacher, what shall I do to inherit eternal life?” (aiōnios g166)
Катэ вщиля екх сытяримари Законоско и пушля кав Исусо, камля тэ астарэл Лэс по лав. — Сытяримари, со манди тэ терав, кай мэ тэ лав жувимос вакоско? (aiōnios g166)
26 He said to him, “What is written in the law? How do you read it?”
— А со пхэнэлпэ андо Законо? — пушля лэстар Исусо. — Со ту котэ бинэс?
27 He answered, “You shall love the Lord your God with all your heart, with all your soul, with all your strength, and with all your mind; and your neighbor as yourself.”
Вов пхэндя: — Кам Раес, Дэвлэс тирэс, всаворэ водеса тирэса, и всаворэ жувимаса тирэса, и всаворя зораса тиряса, и годяса тиряса. И кам пашэс тирэс, сар ежэно пэс.
28 He said to him, “You have answered correctly. Do this, and you will live.”
— Чячес ту пхэндян, — пхэндя лэсти Исусо. — Тер кадя, и ту авэса тэ жувэс.
29 But he, desiring to justify himself, asked Jesus, “Who is my neighbor?”
Сытяримари Законоско камля тэ допхэнэл, кай вов на ужыло, пхэндя Исусости: — А ко мэрно пашо?
30 Jesus answered, “A certain man was going down from Jerusalem to Jericho, and he fell among robbers, who both stripped him and beat him, and departed, leaving him half dead.
Пэ када пхэндя Исусо: — Екх мануш жалас андав Иерусалимо андо Иерихоно. Пав дром пэр лэстэ хукле прахаря, савэ злинэ пар лэстэ йида, мардэ фартэ и ужыле, ашадэ лэс тэ мэрэ.
31 By chance a certain priest was going down that way. When he saw him, he passed by on the other side.
Кадя прижыляпэ, пав кода дром жалас рашай. Сар удикхля калэ манушэс, обжыля лэс пай авэр риг дром.
32 In the same way a Levite also, when he came to the place and saw him, passed by on the other side.
Кадя ж тердя и левито: дожыля кай кадва тхан, удикхля лэс и обжыля ригаса.
33 But a certain Samaritan, as he traveled, came where he was. When he saw him, he was moved with compassion,
Колэ дромэса прожалас и самарянино, удикхля лэс и тангосардя.
34 came to him, and bound up his wounds, pouring on oil and wine. He set him on his own animal, brought him to an inn, and took care of him.
Вов поджыля, прохаладя и помакхля оливково дзэтоса и молэса раноря, пэрэпхангля лэн. Тунчи тходя лэс пэ пэско осло, андя лэс андэ гостиница и котэ инке додикхэлас пала лэстэ.
35 On the next day, when he departed, he took out two denarii, gave them to the host, and said to him, ‘Take care of him. Whatever you spend beyond that, I will repay you when I return.’
Пэ авэр дес, кала вов уладэлас, дя хуласти андай гостиница дуй динария и пхэндя: «Придикх пала лэстэ, ай сар мэ авава тэ рисавав, сар ту потинэса майбут, мэ роспотиндювава туса».
36 Now which of these three do you think seemed to be a neighbor to him who fell among the robbers?”
Ко андай кала трин, пав тиро, сас майпашэ калэсти манушэсти, саво попэля кай прахаря?
37 He said, “He who showed mercy on him.” Then Jesus said to him, “Go and do likewise.”
Сытяримари Законоско пхэндя: — Кодва, ко сикадя лэсти тангимос. Тунчи Исусо пхэндя лэсти: — Жа и ту тер кадя ж.
38 As they went on their way, he entered into a certain village, and a certain woman named Martha received him into her house.
Пав дром Исусо лэ сытярнэнца зажыля андэ екх гав. Котэ жувли, савя акхарэнас Марфа, акхардя Лэс андо пэско чер.
39 She had a sister called Mary, who also sat at Jesus’ feet and heard his word.
Латэ сас пхэй, савя акхарэнас Мария. Вой бэшля пашай пэрнэ Раестирэ и шунэлас, со Вов пхэнэлас.
40 But Martha was distracted with much serving, and she came up to him, and said, “Lord, don’t you care that my sister left me to serve alone? Ask her therefore to help me.”
Марфа прастэлас кордэ палпалэ, терэлас и подэлас о хамос пэ мэсали. Вой поджыля кав Исусо и пхэндя: — Рай! Ту на дикхэс, кай мэрни пхэй екха ман ашадя тэ терав бути? Пхэн лати, кай вой тэ поможысарэл манди!
41 Jesus answered her, “Martha, Martha, you are anxious and troubled about many things,
— Марфо, Марфо, — пхэндя Рай, — ту гындос и терэс бут со.
42 but one thing is needed. Mary has chosen the good part, which will not be taken away from her.”
А трэбуй качи екх. Мария вытидя, со майфэдэр, и када латар на залэлапэ.
